Comapatiënten herstellen beter en sneller wanneer familieleden regelmatig tegen hen praten, zo melden onderzoekers.

Comapatiënten zijn buiten bewustzijn en kunnen hun ogen niet openen. Sommige mensen komen niet (geheel) uit een coma. Ze eindigen met slechts minimaal bewustzijn of worden helemaal nooit meer ‘wakker’. Toch praten familieleden vaak tegen een comapatiënt. En dat is maar goed ook, denken onderzoekers. Wanneer een comapatiënt de stem van een familielid hoort, is dat volgens de wetenschappers een ‘training’.  Die trainingen zorgen dat de patiënt sneller bij kennis is en beter herstelt.

Belletjes en fluitjes

Het onderzoek werd uitgevoerd met 15 proefpersonen die in vegetatieve of minimaal bewuste staat verkeerden. De onderzoekers testten eerst hoe zij reageerden op belletjes en fluitjes, of ze hun ogen openden en of ze iemand die door de kamer liep, konden volgen. Ze lieten hen ook luisteren naar de stemmen van bekenden en onbekenden en keken hoe dat de zuurstoftoevoer naar de hersenen veranderde.

Daarna werden verhalen over het verleden van de patiënt verteld door familieleden. De verhalen werden opgenomen en zes weken lang afgespeeld voor de comapatiënt. Na die zes weken werden de eerdere tests herhaald.

Actiever

In de tweede test reageerden de patiënten actiever als een onbekende stem hen een verhaal vertelde. Ze reageerden juist minder op het geluid van een bel. Volgens de onderzoekers zijn de patiënten beter in staat om belangrijke (het verhaal) en onbelangrijke (de bel) stimuli te onderscheiden. De verhalen die de patiënt zes weken lang had gehoord, zouden de patiënt hebben geleerd om dit onderscheid te maken.

Een bijkomend voordeel van de behandeling is dat ook familieleden er baat bij hebben. Zij voelen zich vaak hulpeloos als hun geliefde in coma ligt. Praten tegen de patiënt kan hen het idee geven dat ze iets kunnen betekenen.

Bronnen: Neurorehabilitation and Neural Repair, Nortwestern university via EurekAlert!