De Amerikaan Cameron Mcpherson Smith wil zelf een pak en een bijbehorende ballon bouwen om daarmee low budget de stratosfeer te onderzoeken.
Een paar jaar geleden vloog Cameron Mcpherson Smith in een passagiersvliegtuig over de staat Nevada toen hij een ingeving kreeg. “Ik realiseerde me ineens dat de mensheid al vier miljoen jaar op de aarde rondloopt, maar dat we ons pas in de laatste eeuw in de stratosfeer hebben begeven. Daar valt dus nog een heel rijk te ontdekken.”
Nu is Smith met zijn 45 jaar niet meer zo heel piep en vooral dankzij zijn slechte ogen zeker niet langer geschikt om in dienst van de NASA de hoogte in te worden geschoten. En hoewel hij in het dagelijks leven niet alleen een antropoloog aan de Amerikaanse Universiteit van Portland is, maar ook schrijver, blogger, ontdekkingsreiziger en archeoloog, heeft hij toch niet voldoende geld om zo’n peperduur Virgin Galactic-ticket van Richard Branson te kunnen betalen. Dus besloot hij een eigen luchtschip en een eigen ruimtepak te bouwen om zo naar grote hoogtes te kunnen reizen. En dat alles, uiteraard, low-budget.
Een paar onderdelen voor zijn ruimtepak, zoals een dry suit (een duikerspak), een klok om de druk in het pak te kunnen meten en een aquariumpomp waarmee hij de koelvloeistof in het pak gaat rondpompen, kocht hij op internet. In een doe-het-zelf-zaak vond hij geschikte stukken pvc-buis, bedrading en wat afsluiters. En inmiddels heeft hij voor 350 dollar ook een authentieke Russische vliegershelm uit de jaren tachtig op de kop getikt. Met die onderdelen bouwt de hobby-ruimtevaarder een ‘proefpak’ dat hij in een compressiekamer kan testen.
Cameron Mcpherson Smith bouwt in zijn werkkamer aan zijn ruimtepak.
Als dat allemaal goed gaat, is hij van plan om een echt pak te bouwen. Daarna moet hij alleen nog even een ballon in elkaar zetten, een vaarbewijs voor het ding halen en de luchtvaartautoriteiten ervan overtuigen dat het allemaal best gaat lukken. Appeltje-eitje. What could possibly go wrong?
De vorderingen van McPherson Smith zijn te volgen via zijn blog.
Bronnen: website Cameron M. Smith, Wired Magazine
Beeld: Cameron M. Smith