Kikkervisjes ‘cane toad’ vergiftigen soortgenoten

kijkmagazine

04 september 2011 13:00

Kikkervisjes cane toad

De kikkervisjes van de beruchte cane toad blijken een stofje af te scheiden dat bepaald niet gezond is voor de eitjes van andere padden van dezelfde soort.

Australië heeft het er al tijden mee aan de stok: de cane toad oftewel agapad. Deze soort werd in 1935 ingevoerd om kevers op te eten die de suikeroogst bedreigden, maar groeide al snel zelf uit tot een plaag. Bij de zoektocht naar een wapen tegen de amfibie zijn wetenschappers van down under nu gestuit op een nieuwe optie: het stofje dat kikkervisjes van de pad inzetten om de eitjes van hun eigen soortgenoten dwars te zitten.

Het in Biology Letters gepubliceerde onderzoek verliep als volgt. Eerst legden biologen Michael Crossland en Rick Shine (Universiteit van Sydney) eitjes van de cane toad in twintig bakjes. In de helft van die bakjes zetten ze bovendien drie cane-toad-kikkervisjes uit, die met een stuk gaas bij de eitjes vandaan werden gehouden. (Uit eerder onderzoek van Shine bleek namelijk dat de kikkervisjes er niet vies van zijn de eitjes van hun soortgenoten op te eten; zie foto.) In de overige tien bakjes mochten de eitjes ongestoord uitkomen.

Het resultaat van dit experiment: de diertjes uit de eitjes die hun bak hadden moeten delen met kikkervisjes waren in de regel korter, lichter en trager in hun ontwikkeling dan de diertjes uit de eitjes die waren uitgekomen zonder kikkervisjes in de buurt. Blijkbaar, zo concluderen de betrokken wetenschappers, beschikt het cane-toad-kikkervisje over een soort chemisch wapen, dat zijn concurrenten in de dop met allerlei nadelige eigenschappen opzadelt.

Volgens Crossland en Shine zou dit een middel kunnen opleveren om de cane toad te bestrijden, waar andere amfibiesoorten bovendien geen last van zouden hebben. Anderen zijn echter sceptisch. Sowieso moet het betreffende stofje eerst nog worden geïdentificeerd. En daarna is het maar de vraag of een dergelijke ‘eitjes-verpester’ ooit iets kan beginnen tegen een diersoort die inmiddels is verspreid over een gebied dat drie keer zo groot is als Frankrijk…

Bronnen: Biology Letters, The Conversation Media Group via PhysOrg.com

Foto: Mattias Hagman