Kogelwerende stof getest met microkogels

André Kesseler

16 november 2012 16:00

Kogelwerende vesten zijn de afgelopen jaren al steeds lichter geworden. Maar het kan nog beter. Bij het MIT en de Rice-universiteit is een veelbelovend, ultradun polymeer ontwikkeld dat kogels kan stoppen. Alleen wist niemand hoe het werkt…

Het nieuwe materiaal heet structured polymer composit en bestaat uit verschillende 20 nanometer dikke, rubberachtige laagjes, afgewisseld met hardere glasachtige laagjes. Tijdens laboratoriumproeven aan het Institute for Soldier Nanotechnologies van het MIT bleken die in staat om een 9-mm-kogel te stoppen. En dat niet alleen: het doorzichtige materiaal repareert zichzelf als het ware, zodat het op de plek waar de kogel insloeg weer net zo sterk is als daarvoor.

Die eigenschappen maakt het niet alleen geschikt voor kogelwerend vesten, maar ook als pantser om ruimtevaartuigen en satellieten te beschermen tegen kleine stukjes ruimtepuin. Je zou er volgens de onderzoekers zelfs turbinebladen van vliegtuigmotoren mee kunnen afwerken, zodat die beter bestand zijn tegen zand en andere rommel die wordt aangezogen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Om het materiaal nog verder te kunnen verbeteren, moest worden nagegaan hoe het precies werkt. En dus bedachten de wetenschappers een nieuwe testmethode waarbij het werd beschoten met bolletjes glas van een miljoenste meter die met 5400 kilometer per uur insloegen. Het voordeel van die nieuwe aanpak is dat de effecten van de microkogels onder een elektronenmicroscoop kunnen worden bestudeerd.

Uit de eerste beschietingen is gebleken dat het materiaal 30 procent effectiever is als het projectiel van voren, dus haaks op de verschillende laagjes, inslaat. Met andere woorden: de zijkant van het structured polymer composit is een stuk kwetsbaarder dan de boven- of onderkant – en dat is natuurlijk nuttige informatie.

Er is nog meer onderzoek nodig, maar verwacht wordt dat er door door de nieuwe testmethode op dit gebied enorme vooruitgang kan worden geboekt.

Bronnen: MIT NewsRice University

Beeld: Rice University