Iets minder dan zeven weken kostte het om met meer dan 1200 ‘printuren’ alle 320 mammoetbotten te printen.

In 1860 troffen archeologen bij opgravingen in de Belgische stad Lier iets heel bijzonders aan: het gigantische skelet van een oeroude mammoet. Helaas had de stad geen museum om de resten van de olifantachtige tentoon te stellen, dus kreeg het skelet een plekje in het Museum voor Natuurwetenschappen in de hoofdstad Brussel.

Afgelopen september, zo’n 158 jaar na de opgravingen, opende Stadsmuseum Lier de deuren, en dat moest gevierd worden. Tijd voor de mammoet om terug te keren – soort van. Met een set uit de kluiten gewassen 3D printers maakte het Belgische bedrijf Materialise een levensgrote replica. Knap staaltje printwerk.

Lees ook: Amerikaanse Marine bouwt kazerne met 3D-printer

Printen, printen, printen

De eerste stap was het 3D-scannen van het origineel: de 320 gefossiliseerde botten van de wolharige mammoet. Leuk is dat zelfs fragmenten die aan het echte skelet ontbraken, aan de replica konden worden toegevoegd. Die werden met behulp van paleontologen digitaal gereconstrueerd.

Toen het ‘recept’ eenmaal was voltooid, was het tijd om te printen. Het kostte Materialise iets minder dan zeven weken om met een totaal van een ongelooflijke 1259 printuren de honderden botten te printen. Dit deden ze met negen Mammoth Stereolithography large-format printers – en ja, zo heetten ze al vóór de mammoet in beeld kwam.

Oerdier

Het 3,5 meter hoge, 5 meter lange en 300 kilo wegende eindproduct siert nu een van de zalen van het Stadsmuseum Lier. De mammoet is overigens niet de eerste ‘historische reconstructie’ die Materialise op zijn naam heeft staan. Eerder maakte het bedrijf al replica’s van Toetanchamon en ijsmummie Ötzi.

Bronnen: Materialise, New Atlas

Beeld: Materialise

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!