Luchtvaarthistorie: de IL-2 Sturmovik

André Kesseler

03 november 2013 13:00

Elke zondag op de KIJK-site: een filmpje dat een legendarische gebeurtenis of een opmerkelijk vliegtuig uit de luchtvaartgeschiedenis laat zien. Deze keer: De IL-2 Sturmovik, de Russische vliegende tank die de Duitsers het leven zuur maakte.

Naar aanleiding van onze reeks reageert KIJK-lezer Jan Pieter: “Ik las op de site van KIJK dat jullie op zoek zijn naar filmpjes over opmerkelijke gebeurtenissen in de luchtvaarthistorie. Ik heb een link gevonden over de IL-2, een legendarisch vliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog van de Russen.”

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De Il-2 (Iljoesjin) Sturmovik was inderdaad een indrukwekkend toestel en een soort voorloper van de huidige A-10 Warthog die we vorige week zondag lieten zien. De Sturmovik was een tweezits vliegtuigen (een piloot en een boordschutter) voorzien van maar liefst 700 kilo aan stalen bepantsering. Die zorgde ervoor dat het toestel flink wat klappen kon incasseren. Er is een verhaal van een Sturmovik die, ondanks dat hij door meer dan 600 kogels was geraakt en grote delen van de vleugels waren weggeschoten, toch veilig op de thuisbasis landde.

Tanden

En net als de hedendaagse A-10 had de Iljoesjin ook flinke tanden. Hij kon worden uitgerust met verschillende soorten raketten die in één klap gepantserde voertuigen konden uitschakelen. Maar die raketten waren niet al te nauwkeurig en dus gebruikten de piloten liever de twee MP-6 snelvuurkanonnen die elk per minuut maar liefst 600 projectielen richting de gronddoelen konden sturen.

RIAN_archive_225_IL-2_attacking

Daarnaast konden de Sturmoviks ook nog eens zo’n 200 heel effectieve anti-tankbommen (protivotankovaya aviabomba) meenemen. De geschutskoepels van de Duitse tanks waren van de bovenkant namelijk veel minder zwaar bepantserd dan de rest en met een goed gemikte bom konden ze dus vrij gemakkelijk worden uitgeschakeld.

Hieronder vind je deel 1 van een documentaire over de IL-2.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Door de enorme slagkracht kreeg de Sturmovik een hele reeks bijnamen. De Duitsers noemden hem onder meer Schlächter, Der Schwarze Tod, Eiserner Gustav (IJzeren Gustav) of Der Zementbomber (de cementbommenwerper. En bij de Finnen stond de IL-2 bekend als Maatalouskone (de tractor.)

Stalin eist IL-2’s

De Il-2 speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog een cruciale rol aan het oostfront en de Russische leider Jozef Stalin was dan ook een groot voorstander van het toestel. Toen de productie op een bepaald moment achter begon te lopen op de planning, stuurde Stalin een telegram naar de fabrieksdirecteur. Daarin stond: “Je hebt ons land en het Rode Leger in de steek gelaten. Ons leger moet nu IL-2 vliegtuigen hebben. Die zijn net zo hard nodig als de lucht om te ademen en het brood om te eten. Ik vraag u het geduld van de overheid niet langer op de proef te stellen en eis dat u meer ILs produceert. Dit is mijn laatste waarschuwing!”

Wat Stalin wilde kreeg hij ook. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er maar liefst 36.163 IL-2’s gefabriceerd, en dat maakt deze ‘mud mover’ (toestellen die speciaal bedoeld zijn voor grondaanvallen) het meest gebouwde militaire vliegtuig ooit.