Deze week publiceerde een groep neurobiologen over hun onderzoek in muizenhersenen. Met hun resultaten hebben ze een mogelijke nieuwe behandeling voor luie ogen gevonden, én het mechanisme achter leren is nu duidelijker.

Als je hersenen voorkeur hebben voor één oog en het andere oog daardoor onderdrukt wordt, kun je een lui oog krijgen. Bij veel kinderen is dat tot ongeveer hun zevende jaar op te lossen met een plakker op het goede oog, maar daarna wordt het heel moeilijk om een lui oog ongedaan te maken. In Nature staat deze week een onderzoek waarin het precieze mechanisme is ontdekt, waardoor een lui oog op oudere leeftijd misschien kan worden teruggedraaid.

Remmende neuronen

In het onderzoek kregen babymuizen een plakker op een oog. Daarna werd de elektrische activiteit in het bijbehorende hersengebied (de visuele cortex) gemeten. De neurobiologen ontdekten dat de neuronen van het afgeplakte oog direct minder gingen vuren. Maar na 24 uur gingen de neuronen van beide ogen juist weer terug naar hun normale manier van vuren – en dat was niet wat de onderzoekers hadden verwacht.

Toen de onderzoekers op zoek gingen naar een verklaring, vonden ze remmende neuronen. Als een oog wordt afgeplakt of niet goed werkt, dan krijgt het remmende systeem dat na een tijdje in de gaten en stopt het met remmen. Door dit systeem te manipuleren, kan een lui oog mogelijk ook op volwassen leeftijd worden teruggedraaid.

Spons

Maar de resultaten kunnen meer verklaren dan alleen luie ogen. “De visuele cortex is namelijk een goed model voor het hersengebied dat betrokken is bij leren”, zo mailt Sandra Kuhlman, de eerste auteur van het artikel. De theorie over de remmende neuronen kan daarom ook antwoord geven op de vraag waarom oude mensen meer moeite hebben met leren dan jonge mensen.

Jonge mensen nemen namelijk informatie als een spons op omdat hun neuronen stoppen op de rem te trappen. Kuhlman legt uit waarom het systeem bij oudere mensen anders werkt: “Dat loslaten van de rem gebeurt bij kinderen automatisch, maar bij ouderen niet. Daardoor kost het hen meer moeite om nieuwe informatie tot zich te nemen.”

Bronnen: Nature, NIH/National Eye Institute via EurekAlert!, Carnegie Mellon University via EurekAlert!