Door kostbare blunders uit het verleden komt de US Navy steeds meer tot de conclusie dat oud helemaal zo gek nog niet is.
De VS zijn continu bezig is om nieuwe, nog efficiëntere wapensystemen te ontwikkelen. Een van de meest in het oog springende zijn de hypermoderne stealthschepen uit de Zumwalt-klasse. Ze kosten maar liefst 1,8 miljard dollar per stuk en de Amerikaanse marine weet eigenlijk niet zo goed wat ze met de drie schepen uit die klasse aan moeten. De Zumwaltjes zijn niet alleen een prijzige vergissing, maar lijken er ook voor te zorgen dat de marine anders naar de vernieuwing van haar vloot gaat kijken. De toekomst, zo vertelde schout-bij-nacht Bill Galinis op een conferentie voor scheepswerktuigkundigen, ligt misschien wel in heel oude schepen.
Lees ook:
Mythisch schip
Dat idee is niet nieuw. In de Griekse mythologie komt ene Theseus voor. Hij had een schip waarvan hij in de loop der tijd alle onderdelen verving en dat leidde tot een gedachte-experiment. (We wandelen er even doorheen, maar als je wilt weten wat de Amerikaanse marine met zo’n schip wil, sla dan de volgende alinea gerust over.)
Het schip van Theseus heeft een naam en dus een bepaalde identiteit. Maar het is onderhevig aan slijtage en de onderdelen worden stuk voor stuk vervangen. Met als gevolg dat op zeker moment niks aan het schip nog origineel is. De vraag is nu: is het nog wel het oorspronkelijke schip? Juridisch gezien wel en gevoelsmatig wellicht ook, maar materieel gezien niet meer. En als je dan de conclusie trekt dat het schip niet meer origineel is, wanneer trek je die conclusie dan? Als één onderdeel vervangen is, bij de helft van de onderdelen of pas als het laatste onderdeel vervangen is?
Oud en vertrouwd
Het gaat de Amerikaanse marine niet om die filosofische gedachte, maar om het idee van bestaande scheepsontwerpen die zichzelf in de loop de jaren keer op keer bewezen hebben. Dus in plaats van grote risico’s te nemen met het ontwikkelen, ontwerpen en bouwen van compleet nieuwe schepen, kiest de marine liever voor bestaande modellen. En als er dan een nieuw afweer- of wapensysteem beschikbaar komt, wil de US Navy die op de oude vertrouwde schepen kunnen zetten. Eén ontwerp dus, dat continu wordt vernieuwd.
De USS Forrest Sherman, een schip uit de Arleigh Burke-klasse, schiet van zich af.
Eindeloze upgrades
In zekere zin gebeurt dat al. Een goed voorbeeld is de Arleigh Burke-klasse, een torpedobootjager waarvan de eerste al in 1991 in gebruik werd genomen. Toen het aantal geplande Zumwalts van 32 exemplaren terug werd gebracht naar 3, koos de marine ervoor om ter vervanging de bestaande Arleigh Burkes te upgraden en 42 nieuwe te gaan bouwen. In de afgelopen dertig jaar werd de klasse al drie keer eerder gemoderniseerd met onder meer een helikopterdek en een SPY-6 radarsysteem tegen ballistische raketten. En er is wat de Amerikaanse marine betreft kennelijk geen enkele reden waarom er niet nog een vierde, vijfde of zesde upgrade kan volgen.
Bronnen: U.S. Naval Institute News, Popular Mechanics
Beeld: US Navy
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!