’s Werelds meest complete skelet van een titanosaurus is ontdekt in Argentinië. Het is ook nog eens het grootste landdier waarvan het gewicht met grote nauwkeurigheid kan worden geschat.
Wanneer het skelet van een dinosaurus wordt ontdekt, is dit verre van compleet. Meestal worden alleen een paar gigantische botten door onderzoekers gevonden. Amerikaanse paleontologen hebben nu echter een dino opgegraven waarvan nog 70 procent van zijn skelet, exclusief zijn hoofd, bewaard is gebleven. Dit is de meest complete titanosaurus die ooit is ontdekt.
Geen lichtgewicht
In totaal zijn er meer dan 100 elementen van het skelet opgegraven in Zuid-Patagonië te Argentinië. Zo vonden de onderzoekers onder andere de wervels van de ongeveer 9 meter lange staart, een nekwervel met een diameter van bijna een meter, een klauw en een paar tenen. Om dit allemaal boven de grond te krijgen, hebben de paleontologen vier jaar lang op de plaats gegraven.
Om het gewicht van een dinosaurus in te schatten, worden vaak het dijbeen en het opperarmbeen gewogen. Doordat beide botten aanwezig waren van de gevonden titanosaurus, kon de zwaarte van het uitgestorven dier met erg veel zekerheid worden geschat. En deze dino was zeker geen lichtgewicht: 59.300 kilogram zou de weegschaal aangeven wanneer het beest nog had geleefd. Hiermee is hij de nieuwe recordhouder van het grootste landdier waarvan met precisie kon worden geschat hoeveel hij zou hebben gewogen.
Om een beter beeld te krijgen van het skelet, maakten de wetenschappers er ook een 3D-model van. De scans lieten de plaatsen zien waar de spieren moeten hebben gezeten. Deze informatie kan worden gebruikt om de functie en de kracht van de spieren van het beest te achterhalen.
Nergens bang voor
De dino luistert nu naar de naam Dreadnoughtus schrani – wat “nergens bang voor” betekent. Hij wordt zo genoemd, omdat hij door zijn enorme lengte (26 meter) en gigantische gewicht naar verwachting niet veel last heeft gehad van vijanden. Volgens de Amerikanen was het beest zelfs nog niet helemaal volgroeid toen het ongeveer 77 miljoen jaar geleden stierf.
Om zo groot te worden als Dreadnoughtus moest hij een gigantische hoeveelheid aan planten eten. Met zijn lange nek was dit, volgens de onderzoekers, een makkie: hij kon leven van bladeren die aan hoge bomen hingen. Hij was één van de weinigen die daarbij kon.
Bronnen: Scientific Reports, Drexel University via Eurekalert!
Tekst: Naomi Jansen
Beeld: Kenneth Lacovara