Dat er water te vinden is op de maan, is inmiddels duidelijk. Maar hoeveel? En waar precies? Dat gaat de Amerikaanse microsatelliet LunaH-Map helpen bepalen.

LunaH-Map, voluit de Lunar Polar Hydrogen Mapper, moet de hoeveelheid water(ijs) op de maan in kaart gaan brengen door de hoeveelheid waterstof in de maanbodem te meten. Dat gaat hij zestig dagen lang doen, tot op een diepte van ongeveer een meter.

Zes kubussen

De satelliet is een zogenoemde CubeSat: een satelliet opgebouwd uit kubusvormige blokken van 12 bij 12 bij 12 centimeter. In dit geval gaat het om zes van die blokken, met een gezamenlijk gewicht van minder dan 15 kilogram.

LunaH-Map is niet de enige kleine satelliet die de hoeveelheid water(ijs) op de maan in kaart gaat brengen. Ook Lunar IceCube (niet te verwarren met dit neutino-experiment) en Lunar Flashlight storten zich op deze klus – maar dan met andere instrumenten en meetmethodes. Bovendien richten zij zich alleen op het bovenste laagje van de maanbodem, van enkele micrometers dik.

Tankstation maan

De interesse van de NASA in het water op de maan hangt samen met intrigerende langetermijnplannen. Water zelf is natuurlijk essentieel voor astronauten. Daarnaast is van water waterstof en zuurstof te maken, die als brandstof kunnen dienen voor ruimtevaartuigen die bijvoorbeeld naar Mars gaan. De maan zou dus een soort tank- en bevoorradingsstation kunnen worden voor missies die verder het zonnestelsel in gaan. Lees er hier meer over.

Maar goed, eerst maar eens afwachten wat LunaH-Map, Lunar IceCube en FLASHLIGHT gaan opleveren.

Lees hier over een andere interessante CubeSat!

Bron: Arizona State University

Beeld: Sean Amidan/ASU/SpaceTREx