Deze nepbloem heeft een biologische klok

KIJK-redactie

29 september 2016 09:00

biologische klok

Je hoeft hem geen water te geven en hij kan prima tegen de hete zon en donkere schaduw. Toch kan deze nepbloem opbloeien, op een ingestelde tijd.

Je verwacht misschien niet snel dat wetenschappers zich bezig houden met het maken van nepbloemen, maar de onderzoekers van de University of North Carolina doen dit zeker wel. Student Qiaoxi Li maakte, onder leiding van professor Sergei Sheiko, een nepbloem die is geprogrammeerd met een biologische klok. Hierdoor kan hij helemaal zelfstandig zijn blaadjes openen.

Verbindingen

De bloem is gemaakt met behulp van een polymeergel. De samenstelling daarvan kun je vergelijken met het menselijk kraakbeen; soepel maar sterk. Wanneer de bloem is gesloten, is energie opgeslagen in een atoomverbinding tussen elektronparen. Wanneer die energie vrijkomt, zorgt dat er voor dat de bloem zich, op een gewenst tijdstip, opent.

Het openen van de blaadjes gaat geleidelijk. Dit komt doordat het proces wordt afgeremd door een waterstofverbinding die ook in gel aanwezig is. En hoe gaan de blaadjes weer dicht? Dat kan helaas nog niet.

Implantaten

Qiaoxi Li ontwierp de bloem als onderdeel van een onderzoek van Sheiko. Deze professor bestudeert de mogelijkheden om functies en kenmerken van levend weefsel aan synthetische materialen mee te geven. Het uiteindelijke doel van deze studie is niet om de nepbloem in iedere huiskamer te krijgen, maar om de techniek toe te passen in de medische wereld. Zo zou de technologie bijvoorbeeld kunnen worden gebruikt om implantaten zich pas uit te laten vouwen in een lichaam als ze op hun plaats van bestemming zijn.

Bekijk hieronder een time-lapsefilmpje van hoe de bloem zich opent.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Bronnen: Nature, The Guardian, Wired