In kalksteen uit de Indische Oceaan troffen onderzoekers 20.000 jaar oud zeewater aan; vrijwel onaangetast sinds de laatste ijstijd.
Tijdens de laatste ijstijd zag onze wereld er heel anders uit. Gletsjers bedekten grote delen van Noord-Amerika, het noorden van Europa en Azië. Met al dat water opgesloten in ijs waren de vroege oceanen kleiner, zouter en kouder dan nu.
Doorgaans bestudeert men deze oer-oceanen aan de hand van koraalfossielen en bodemsediment – indirect dus. Dat maakt de vondst van onderzoekers van de Chicago-universiteit zo’n bijzondere. In een kalksteenformatie uit de Indische Oceaan troffen ze zeewater aan dat dateert uit het zogenaamde Laatste Glaciale Maximum (LGM); het ijzige hoogtepunt van de laatste ijstijd. Vrijwel onaangetast door de buitenwereld geeft het 20.000 jaar oude watermonster een direct kijkje in de oceanen van vroeger.
Lees ook:
Kalksteen
Het team deed de vondst tijdens een maandlange expeditie naar de kalksteenafzettingen die onder meer delen van de Malediven vormen – een eilandengroep in het midden van de Indische Oceaan. Uitgerust met een speciale, holle oceaanboor namen de wetenschappers op onderzoeksschip de JOIDES Resolution monsters van gesteente tot bijna vijf kilometer in de oceaanbodem.
Uit deze zogenaamde boorkernen – langwerpige, cilindervormige stukken gesteente – persten de onderzoekers kleine beetjes water. Het water bleek bijzonder toen de onderzoekers het zoutgehalte maten; het was veel zouter dan het huidige zeewater.
‘Oerwater’
Verdere experimenten naar onder meer de chloorconcentratie en de verhouding waterisotopen in het monster suggereerden hetzelfde; het bijzondere beetje water zat zeer waarschijnlijk 20.000 jaar lang opgesloten in het kalksteen, onaangetast sinds de finale van de laatste ijstijd.
Met de vondst kunnen onderzoekers weer een beetje verder bouwen aan de reconstructie van de ijzige perioden uit ons verleden. En dat is mooi, want begrip van vroeger helpt ons voorspellingen te maken voor de toekomst. Zo is de vondst niet alleen een coole, het zou uiteindelijk ook bij kunnen dragen aan betere klimaatmodellen, aldus de onderzoekers.
Bronnen: Geochimica et Cosmochimica Acta, Phys.org, Live Science
Beeld: Jean Lachat
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!