In het Bijbelboek Exodus splijt Mozes de zee, zodat de Israëlieten aan de Egyptenaren kunnen ontsnappen. Nieuw onderzoek zegt dat deze wonderlijke gebeurtenis daadwerkelijk heeft kunnen plaatsvinden – dankzij de wind.
Voor het onderzoek is een reconstructie gemaakt van de Nijldelta, aangezien deze in de loop van de tijd aanzienlijk is veranderd. Met een windkracht van 100 kilometer per uur, die 12 uur aanhoudt, is het mogelijk dat het water langs twee zijdes van een landtong wordt weggeblazen (zie filmpje). Hierbij is rekening gehouden met alle natuurkundige wetten. Een kanttekening is wel dat het voor de voortvluchtigen vrij lastig kan zijn geweest om bij deze windsnelheden overeind te blijven.
De locatie waar de simulatie voor is uitgevoerd, is niet de Rode Zee zoals wij die kennen en die vaak met het genoemde Bijbelverhaal wordt geassocieerd. Dit wil niet zeggen dat hier een fout is gemaakt. In de Hebreeuwse Bijbel wordt namelijk het woord Yam Suph gebruikt. Dit kan verwijzen naar zowel de Rode Zee als naar de Rietzee. Of misschien heeft het een meer letterlijke betekenis en verwijst het naar de eerdergenoemde storm.
Door het aanwijzen van een mogelijke locatie voor de oversteek uit de Bijbel kan de studie experts helpen die onderzoeken of dit soort gebeurtenissen daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Archeologen en Egyptologen hebben tot nu toe voor maar weinig gebeurtenissen in het boek Exodus directe bewijzen aangetroffen.
Beeld: UCAR