Door handig gebruik te maken van de nieuwste opnamen van het maanoppervlak, werd een 37 jaar oude mysterie van een verdwenen Russische robot opgelost.

Phil Stooke, wetenschapper aan de universiteit van Western Ontario, publiceerde in 1997 The international atlas of lunar exploration. Door gegevens uit zijn boek te combineren met onlangs vrijgegeven beelden van NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO, die een jaar lang om de maan cirkelt) kon Stooke een Russische maanrobot terugvinden.

Het gaat om de Lunokhod 2, een rover die 37 jaar geleden door de Russen op de maan werd gezet en zich daar over een afstand van maar liefst 35 kilometer verplaatste. Het was destijds de langste afstand die een robotvoertuig ooit op buitenaardse bodem aflegde.

Zodra de LRO-beelden werden vrijgegeven, worstelde Stooke zich door de duizenden opnamen op zoek naar het ene  plaatje met de bandensporen van de Lunokhod 2. “Als je de geschiedenis van de missie weet,” vertelt de Canadese wetenschapper op de site ScienceDaily, “kun je de activiteiten van de rover in detail bestuderen. We kunnen bijvoorbeeld zien waar hij het metingen deed naar het magnetische veld van de maan, terwijl hij steeds heen er weer reed om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen.”

Door de bandensporen te volgen, die ook na 37 jaar nog op het maanoppervlak terug te vinden zijn, vond Stooke de plek waar de robot een kleine krater in is gereden. Doordat de radiator verstopt raakte bij de pogingen om uit het gat te komen, raakte de robot oververhit en stierf eenzaam en alleen.

Bronnen: ScienceDaily

Beeld: NASA