2012 is alweer mijn vijfde KIJK-jaar, en ik kijk er met nog meer trots dan voorgaande jaren op terug.
Het was een fantasierijk jaar, dankzij onze nieuwe rubriek ‘Wat als…’ Daarin zetten we de meest uiteenlopende scenario’s uiteen. Wat als de Joden in de Tweede Wereldoorlog allemaal naar Madagascar waren gestuurd? Zouden ze dat overleefd hebben? Of zou het simpelweg een alternatieve gruwelijke ‘Endlösung’ zijn geweest (KIJK 6/2012)?
Of wat als iedereen vanaf vandaag in één klap onvruchtbaar is? Vervallen we dan in volstrekt hedonistisch gedrag en helpen we Moeder Aarde in no time naar de verdoemenis (KIJK 2/2012)? En stel nou dat we op een goede dag niemand minder dan E.T. aan de lijn hebben? Nou ja, een afgevaardigde buitenaardse die via het SETI-project contact opneemt met ons aardlingen (KIJK 3/2012)? En ook deze maand prikkelen we je flexibele denkvermogen en vragen we ons af hoe onze aarde er bij had gelegen als we geen maan hadden gehad.
Maar 2012 was ook het jaar van de topinterviews. Als het enige medium in de Benelux sloegen wij futuroloog Ray Kurzweil aan de haak. Ook hij vroeg trouwens wat van ons voorstellingsvermogen bij de uitleg van zijn singulariteitstheorie. En wat te denken van Craig Venter, de bioloog die erin slaagde als eerste synthetisch leven te creëren. En Ron Fouchier, die iets creëerde waarmee hij behoorlijk wat haat en nijd over zichzelf afriep: zijn dodelijke griepvirus. En natuurlijk de wetenschapper achter onze favoriete tv-serie The Big Bang Theory: David Saltzberg.
En KIJK zou KIJK niet zijn als we ook dit jaar niet weer een laagje dieper waren gedoken dan anderen. Bij ons moet je tenslotte zijn als je niet alleen wil weten, maar vooral ook wil begrijpen. En dus zetten we onze tanden in de mysterieuze wereld van het allerkleinste: de quantummechanica (KIJK 10/2012); vergeleken we de economie met natuurwetten, want ook in de financiële wereld is er een einde aan de groei (KIJK 3/2012), en monteerden we als ware het een Ikea-kast de nieuwe zwaartekrachttheorie van Erik Verlinde (KIJK 4/2012).
Maar het meest trots ben ik op ons team dat het wéér voor elkaar kreeg de lat weer net even hoger te leggen en elke maand opnieuw de strijd voert om het beste te verwezenlijken. En dan Jean-Paul Keulen, onze coördinerend redacteur die er in zijn vrije tijd ook nog even een non-fictiedebuut uitperst. Zijn boek De deeltjesdierentuinis een aanrader voor elk nieuwsgierig brein.
Maar, waarde lezer, na het steken van de loftrompet over ons mooie magazine, gaan we weer over tot de orde van de dag. Er moet tenslotte weer een blaadje worden gemaakt. Tot volgend jaar!
Beeld: Studio 5982