Maanden nadat ‘Oumuamua ons zonnestelsel een bezoekje bracht, denken sterrenkundigen eindelijk te weten om wat voor soort ruimteobject het gaat.
Op 19 oktober 2017 richtte de University of Hawaii zijn Pan-STARSS1-telescoop op de hemel, toen medewerkers van de universiteit een object spotten. Een ruimteobject dat de aarde op zo’n dertig miljoen kilometer passeerde. Toen andere astronomen van deze ruimterots hoorden, lieten ze het oog van hun telescoop ook vallen op het object.
Al snel werd bekend dat het om een interstellair object ging, een object dat afkomstig is van een andere ster dan de zon. Maar wat voor object dan precies? Een asteroïde, een komeet? Dat laatste sloten astronomen uit, omdat ‘Oumuamua geen kenmerken van een komeet (ijs, de typische staart) vertoonde. Een asteroïde dan maar? Ook niet. Wat is dan wél? Verrassing: ‘Oumuamua is tóch een komeet.
Lees ook: ‘Oumuamua kwam mogelijk uit dubbelstersysteem
Lastig geval
Dat is althans wat sterrenkundigen hebben geconcludeerd, nadat ze zorgvuldig ‘Oumuamua’s baan hebben geobserveerd. Deze waarnemingen toonden aan dat terwijl het object door de ruimte vloog, het voortdurend een klein stukje verder van de zon bewoog, wat eigenaardig is.
De onderzoekers redeneren dat toen ‘Oumuamua de zon naderde, hij begon op te warmen, waardoor de ijskern begon te sublimeren (de directe overgang van de vaste fase naar een gasvormige fase). Dit vrijgekomen gas vond zijn weg naar het oppervlak van de komeet en schoot naar buiten, waardoor de ruimterots een klein duwtje kreeg. Dit zou de grillige beweging van ‘Oumuamua kunnen verklaren. In dit scenario is de buitenaardse bezoeker dus inderdaad een komeet.
Geen direct bewijs
“Het voornaamste verschil tussen asteroïden en kometen is dat asteroïden van metaal en rotsachtig materiaal zijn gemaakt en kometen uit ijs, rots en stof bestaan”, vertelt KIJKs eigen sterrenkundige Jean-Paul Keulen. “Als ‘Oumuamua inderdaad ijs bevat, zoals deze onderzoekers denken, dan zou het dus bij nader inzien een komeet en geen asteroïde zijn.”
Toch houdt Keulen nog een slag om de arm. “Die conclusie baseren ze alleen op veranderingen in de baan van ‘Oumuamua. Vervolgens hebben ze allerlei mogelijke verklaringen voor die baanveranderingen af geserveerd, waardoor ze nu concluderen ‘dan zal het wel komen door gas dat het object uitstoot’, en dat gas zou dan weer op ijs wijzen. Maar direct bewijs voor dat ijs of gas is er dus niet.”
Bronnen: Nature, Nature (paper), ESA, Space.com
Beeld: Artist impression, ESA
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!