Astronomen hebben een planeet weten te fotograferen op 320 lichtjaar afstand die maar liefst drie zonnen heeft.

Tijdens bepaalde seizoenen zijn er drie zonsopgangen en zonsondergangen, terwijl het in andere delen van het jaar voortdurend licht is: het is heel gewoon op een nieuw ontdekte exoplaneet met drie zonnen.

Uniek systeem

De gevonden planeet heet HD 131399Ab en cirkelt om de helderste van de drie sterren. Deze ster vormt één stelsel met twee andere sterren, die snel om elkaar draaien.

De astronomen, die het onderzoek publiceerden in Science, fotografeerden de planeet met behulp van de Very Large Telescope, gevestigd in het noorden van Chili. De ontdekking is bijzonder, aangezien stelsels van meerdere sterren enorm helder zijn. Hierdoor overstemmen ze eventuele planeten in de buurt, waardoor het moeilijk is om die afzonderlijk waar te nemen.

Gigantisch

Niet alleen het drievoudige stersysteem zorgt voor opwinding bij de astronomen; ook de leeftijd van de exoplaneet is spectaculair. Hij is namelijk naar schatting ‘pas’ 16 miljoen jaar oud, waarmee het een van de jongste planeten is die buiten ons zonnestelsel zijn ontdekt.

Verder is de wijde omloopbaan van de planeet indrukwekkend. Naar schatting doet hij 550 aardse jaren over een rondje om de helderste ster. Dat is ruim twee keer zo lang als Pluto, die iets meer dan 248 aardse jaren over zijn baan doet.

Hoe de planeet in die baan is terechtgekomen, is nog een raadsel. De onderzoekers achten het onwaarschijnlijk dat de planeet ontstond waar hij zich nu bevindt. Mogelijk ontwikkelde hij zich dichtbij de helderste ster en werd hij door een grotere planeet in zijn huidige baan ‘geschopt’.

Viervoudig sterrensysteem

Volgens sterrenkundige Daphne Stam gaat het om een interessante ontdekking, al zijn meervoudige sterrensystemen niet nieuw. “Er zijn zelfs al systemen met vier sterren gevonden”, laat ze weten aan KIJK. “Nieuw is wel dat deze planeet, in tegenstelling tot de andere, is gefotografeerd .”

Verder is de enorme baan stabiel. “Ook dat is bijzonder”, oordeelt Stam. “Het komt in zo’n stelsel namelijk vaak voor dat er weinig stabiele planeetbanen in zitten.”

Bronnen: Science, The Guardian, ESO