Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
De ontdekking van nieuwe soort reuzenneushoorn Paraceratherium linxiaense helpt onderzoekers de verspreiding van de kolossen in Azië te begrijpen.
Met zijn kop tussen de boomtoppen en een lijf dat waarschijnlijk meer woog dan vier grote Afrikaanse olifanten bij elkaar, was de recent ontdekte Paraceratherium linxiaense geen kleine jongen. Paleontologen vonden de restanten van deze hoornloze oerneushoorn in de provincie Gansu in het noordwesten van China.
Het dier, dat waarschijnlijk 26,5 miljoen jaar geleden leefde, was mogelijk een van de grootste zoogdieren die ooit over het aardoppervlak rondliep. De ontdekking van de soort, zo schrijven de onderzoekers in vakblad Communications Biology, helpt de ook verspreiding van reuzenneushoorns beter te begrijpen.
Lees ook:
- Uilachtige dinosauriër jaagde waarschijnlijk in het donker
- Succes! Nóg twee noordelijke witte neushoornembryo’s
Kolos
De paleontologen vonden de restanten van de nieuwe soort – waaronder een zeer goed bewaard gebleven schedel – in de Linxia-formatie vlakbij het Chinese dorp Wangjiachuan. Met een kop die waarschijnlijk op zo’n 7 meter hoog blaadjes van de bomen kon plukken, torende het dier ver boven anderen uit. Aan de schedel konden de onderzoekers afleiden dat de hoornloze kolos een wat langere snuit had – een ‘slurfje’ vergelijkbaar met dat van een tapir.
De reuzenneushoorns, soorten binnen het geslacht Paraceratherium, zijn de grootste landzoogdieren die tot nu toe op aarde rondstampten. Fossielen stammen uit 16,6 tot 30 miljoen jaar geleden en zijn onder meer gevonden in China, Mongolia, Kazakhstan, en Pakistan. Volgens de onderzoekers is de nieuwe soort groter dan zijn familieleden en met name nauw verwant aan reuzenneushoorns uit Pakistan.
Verspreiding
Dat er ooit reuzenneushoorns in China leefden, wist men dus al. Maar hoe de Paraceratherium zich precies over Azië verspreidde, bleef onduidelijk. Als een nieuw stukje in de verspreidingspuzzel van de reuzenneushoorns, laat de ontdekking van P. linxiaense nog beter zien hoe de soorten evolueerden terwijl ze door Centraal en Zuid-Azië trokken (zie afbeelding hieronder).
Paleontoloog Dennis Voeten (Universiteit Uppsala), niet betrokken bij het onderzoek, is positief. “Met name de informatie over de paleo-geografische distributie van het genus is interessant. Dergelijke inzichten onthullen namelijk niet alleen iets over evolutionaire afstamming, maar laten ook de verspreiding en mogelijk zelfs ecologische diversificatie van uitgestorven reuzenneushoorns zien”, aldus de paleontoloog. “Daarmee kunnen we deze dieren beter in de grotere context van het fossiele ecosysteem plaatsen.”
Bronnen: Communications Biology, EurekAlert!
Beeld: Chen Yu; Deng et al., 2021/Communications Biology