Onlangs bracht een interstellair object een bezoekje aan ons zonnestelsel. Nu is er meer over de ruimterots bekend.
Vorige maand, 19 oktober om precies te zijn, richtte de University of Hawaii zijn Pan-STARSS1-telescoop op de hemel, toen medewerkers van de universiteit een object spotten. Een ruimteobject dat de aarde op zo’n dertig miljoen kilometer passeerde. Toen andere astronomen van deze ruimterots hoorden, lieten ze het oog van hun telescoop ook vallen op het object.
Al snel werd bekend dat het om een interstellair object ging, een object dat afkomstig is van een andere ster dan de zon. En nu is er nog informatie over de ruimterots onthuld in het vakblad Nature.
Buitenaardse bezoeker
Dat de vondst van het object bijzonder is, was vorige maand al bekend. NASA-sterrenkundige Peter Jenniskens (niet betrokken bij de studie) vertelde het volgende erover: “In het stof van ons zonnestelsel zien we wel heel kleine stukjes materiaal wat ook van andere sterren kwam, maar nog niet eerder hebben we zo’n groot object gezien. Een echte buitenaardse bezoeker dus.”
Carsten Dominik was ook blij met de vondst. “We weten al langer dat ons eigen zonnestelsel geregeld kleinere objecten (kometen) kwijtraakt. De meeste kometen zitten in de Oortwolk op grote afstand van de zon. Daar zijn ze maar zwakjes gebonden aan de zon. Vaak komen ze vrij en gaan aan de wandel tussen de sterren. Als dit bij andere sterren ook geldt, dan zweven er in de Melkweg zo’n 1025 van dit soort objecten rond. Af en toe zou zo’n object dus door ons zonnestelsel heen moeten vliegen. Mooi dat het nu eindelijk is aangetoond.”
Helder
Dominik is dan ook heel enthousiast over het vervolgonderzoek in Nature. Hierin staat de excentriciteit van de omloopbaan beschreven. Dat is de mate waarin een baan afwijkt van een cirkel. De omloopbaan van `Oumuamua, zoals de naam van het object nu luidt, heeft een excentriciteit van 1,2. Hieruit valt af te leiden dat de baan hyperbolisch is. Dit betekent dat het ruimteobject vanuit de interstellaire ruimte ons zonnestelsel is binnengedrongen, om vervolgens te keren en weer naar zijn oorspronkelijke plekje te reizen.
Bovendien is na verdere analyse bekend geworden dat `Oumuamua iedere 7,3 uur om zijn as draait. Daarbij wordt het object tot tien keer zo helder, waarna de helderheid weer afzwakt. Hieruit konden de onderzoekers opmaken dat het object niet rond is. “Als het object niet rond is, maar wel roteert, zie je soms een grotere doorsnede en soms een kleinere”, legt Dominik uit. “Dat leidt tot verschillen in de helderheid die je nauwkeurig kunt meten.”
Op deze manier stelden de onderzoekers vast dat ‘Oumuamua ongeveer 400 meter lang moet zijn geweest en 40 meter breed. Een vliegende sigaar dus.
Kleur bekennen
Ook lieten de onderzoekers de ruimterots kleur bekennen. `Oumuamua heeft een donkerrode kleur. Waarschijnlijk door de kosmische straling die op hem is afgevuurd tijdens zijn reis naar ons zonnestelsel. Geen ontspannen tripje dus…
Beeld: ESO/M. Kornmesser
Lees ook:
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!