Het verloren gewaande gen dat ooit zorgde voor een slang zijn poten, blijkt nog uiterst functioneel.

Je hoeft geen wetenschapper te zijn om te zien dat een slang geen poten heeft. Misschien wel om erachter te komen dat dit reptiel ze ooit had. En al helemaal om te ontdekken dat het achtergebleven DNA hiervoor tegenwoordig nog steeds een functie heeft; niet meer voor het laten groeien van poten, maar voor een penis nota bene.

Wetenschappers van dit kaliber, afkomstig van de University of Georgia, waren op onderzoek uit in de genetische wereld van ledematen tot ze op iets merkwaardigs stuitten. Bepaald genetisch materiaal van slangen – dat er zo’n 80 miljoen jaar geleden voor zorgde dat ze nog poten hadden – bleek verbazingwekkend goed in tact te zijn. Zo goed zelfs dat het vrijwel zeker nog een functie moest hebben.

Derde been

Een ingewikkeld onderzoek volgde, waarbij het erop neerkwam dat de wetenschappers de genen in kwestie ‘uitprobeerden’ op embryo’s van muizen. Het slangen-DNA bleek inderdaad niet langer de ontwikkeling van poten op te starten, maar zorgde wel voor beweging in het genetisch gebied waar de muis zijn genitaliën beginnen op te bloeien. Hieruit kon worden geconcludeerd dat het ‘verloren-poten-gen’ van de slang nu dienst doet als ontwikkelaar van zijn huidige geslachtsdeel.

De reactie van de hoofdonderzoeker vlak na de ontdekking was op zijn plaats. “Hoe je het ook wendt of keert, een poot en een penis lijken op elkaar; het zijn beide aanhangsels. Niet zo gek dus dat ze gemeenschappelijke genen hebben”, aldus Doug Menke. Toch beseft de man gelukkig ook dat de precieze bouw van deze aanhangsels nogal verschilt. Vervolgonderzoek moet daarom uitwijzen in welk opzicht het hergebruikte DNA bijdraagt aan de uiteenlopende eigenschappen van ledematen en het nu iets minder spreekwoordelijke derde been.

Bronnen: Developmental Cell, LiveScience