Onderzoekers leren roofspin springen

Karlijn Klei

11 mei 2018 11:07

Springende roofspin

Springende roofspin, Phidippus regius. Bron: Wikipedia CC.

Hoewel de fobie voor spinnen een van de meest voorkomende is, leerden deze wetenschappers roofspin ‘Kim’ op commando sprongen maken. For science.

Wetenschappers aan de universiteit van Manchester hebben een roofspin op commando leren springen. Met behulp van hightech video-opnames en 3D CT-scans, hoopten ze het geheim van de ‘superspringer’ te ontrafelen en te gebruiken bij het maken van een nieuwe generatie microrobots.

Wereldkampioen

Lid van de familie springspinnen (Phidippus regius), in het Engels de regal jumping spider, is deze spin een meester als het gaat om het maken van mooie sprongen. Waar wij mensen nauwelijks in staat zijn anderhalf keer onze lengte te springen, komt deze kleine rover minstens 60 millimeter ver. Met een gemiddelde lengte van zo’n 15 millimeter betekent dat dat de Phidippus regius ongeveer vier keer haar lichaamslengte kan springen.

Experiment

Om vast te stellen wat het geheim van deze meesterspringers is, poogden de onderzoekers vier spinnen verschillende soorten sprongen te laten maken. Slechts één, die de onderzoekers doopten tot spin Kim, kreeg het trucje door. In onderstaand filmpje is te zien hoe de onderzoekers, en Kim, te werk gingen.

Uit de opnames bleek dat Kim een aantal verschillende technieken hanteerde om van de ene naar de andere kant te komen. Bij een korte afstand – ongeveer twee keer haar lichaamslengte – maakte Kim een energie-intensieve en accurate sprong. Bij een grotere afstand, zo’n zes keer Kims lengte, gebruikte ze haar energie efficiënter, maar werd de sprong minder precies.

Wat ook duidelijk werd uit de opnames was dat de spin de optimale hoek wist te gebruiken bij haar sprongen naar een platform hoger of lager dan het hare. Hoewel Kim gemakkelijker van hoog naar laag leek te springen, leek ze de sprongen dus goed te kunnen inschatten, en was ze in staat haar energie efficiënt te gebruiken.

Robot

Met behulp van 3D CT-scans maakten de onderzoekers een model van de spin die, samen met de opnames, een goed beeld gaven van de krachten die aan de sprongen te pas kwamen. Daarna bouwden de onderzoekers een simpel, springend machientje, ongeveer dezelfde grootte als de voorbeeldspin. Hoewel de mechanica wel snor zat, faalde dat experiment. Volgens de onderzoekers had dat vooral te maken met de kleine schaal.

Vooralsnog is er van een microrobot die kan tippen aan ’the real deal’ dus nog geen sprake. In vervolgonderzoek kijken de wetenschappers hoe de springspinnen hun sprongen precies controleren.

Bronnen: Scientific Reports, Science Alert

Beeld: Wikimedia CC

Lees ook:

KIJK 5/2018Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!