Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Het jarenlang doorfokken van onze trouwe viervoeters heeft zijn donkere keerzijde. Een aantal hondenrassen bezwijkt haast onder de afwijkingen en ziektes.
Honden zijn al duizenden jaren onze trouwe maatjes. Maar ze moeten allemaal nog liever, leuker, speelser en mooier. En dus fokken we ze door tot ze de ideale eigenschappen hebben. Helaas is dat sommige hondenrassen niet in koude kleren gaan zitten. Sommige zijn zo ver doorgefokt dat ze erfelijke afwijkingen en ziektes hebben opgelopen die ze haast niet meer kwijt raken. KIJK zet vijf ongezonde hondenrassen voor je op een rij.
Lees ook:
- Kunnen honden schor worden?
- ‘Honden huilen bij hereniging met baasje’
- Hoe herkennen honden hun speeltjes?
1) De Franse buldog: naar adem happen
De Franse Buldog staat met stip op één als het gaat om een slechte gezondheid. Volgens een studie eind vorig jaar hebben ‘Frenchies’ een veel grotere kans op 12 van de 31 meest bekende afwijkingen en ziektes onder honden dan soortgenoten. Een daarvan is een te korte en platte neus, waardoor hij voortdurend kortademig is. Ook heeft de buldog vaak te kampen met huidinfecties door de zo schattig gevonden gezichtsrimpels en korte staart. De aparte gedrongen bouw geeft hem nogal eens een hernia en last but not least; pups moeten middels een keizersnede ter wereld komen. Of dat allemaal nog niet erg genoeg is, komen fokkers sinds kort met een nieuw soort Franse buldog: een haarloze variant. Verbranding door de zon ligt daarmee ook op de loer.
2) Duitse dog: maagverdraaiing en botkanker
De Duitse dog, ook wel Deense dog genoemd, is een extreem grote hond. Door zijn uitzonderlijke grootte, bouw en uiterlijk treden bij hem al op jonge leeftijd heel wat gezondheidsproblemen op. Heupdysplasie (waarbij de heupkop niet goed in de -kom zit) maakt dat hij mank kan gaan lopen. Maar levensbedreigende aandoeningen als een maagtorsie (verdraaiing van de maag), hartfalen en botkanker treffen hem nog veel vaker dan andere hondenrassen. Al deze problemen maakt dat het baasje van een Duitse dog jaarlijks gemiddeld 900 euro aan dierenartskosten kwijt is. En dat voor een hond die gemiddeld maar zes jaar wordt.
3) Cavalier-kingcharlesspaniël: barstende koppijn
Grote puppyogen, schattige hangoortjes, een compact lijfje. Er zijn maar weinig honden die zo’n hoog aaibaarheidsgehalte hebben als de Cavalier-kingcharlesspaniël. Maar dit fokresultaat heeft een vreselijke prijs. De kleine viervoeter kent zeer ernstige erfelijke afwijkingen. De bekendste is misschien wel Chiari malformatie. Dit is een aandoening waarbij de hersenen in het achterhoofdsgat worden gedrukt en er een blokkade ontstaat bij de ingang van het ruggenmerg. Gevolg: barstende koppijn. Een andere ernstige aandoening waarmee spaniëls vaak te maken krijgen is een lekkende hartklep. Wordt dit lek te groot, dan begeeft het hart het. Het is doodsoorzaak nummer 1 voor dit hondenras.
4) Mopshond: uitpuilende ogen
Een mopshond aanschaffen is niet zo duur, maar dat is nog buiten de medische kosten gerekend. Net als de Franse buldog heeft dit hondje vaak ademhalingsproblemen door een te korte snuit. Gelukkig zijn er wetten die aangeven dat de snuit minimaal één derde van de kop lang moet zijn. Naast het risico op benauwdheid kunnen mopshonden ook soms moeilijk eten. Dit komt door kiesontstekingen vanwege het ruimtegebrek in de bek. De viervoeters hebben vaak ook ondiepe oogkassen. Daardoor puilen de ogen uit en kunnen ze scheel gaan staan (dat scheelkijken is dus allesbehalve schattig), wat zelfs tot blindheid kan leiden. Bovendien kan de mopshond, net als de Cavalier-kingcharlesspaniël, last krijgen van helse hoofdpijnen door Chiari malformatie. Gelukkig zijn er fokkers die de mopshond gezonder proberen te maken. Bijvoorbeeld door hem te kruisen met andere hondenrassen. Je krijgt dan een zogenoemde ‘retro-mopshond’; de mopshond zoals die er eeuwen geleden uitzag.
5) Bordercollie: epilepsie
Niet alleen mensen, maar ook honden kunnen epileptische aanvallen krijgen. De bordercollie is daar vatbaarder voor dan andere rassen. Al op anderhalfjarige leeftijd kunnen ze er last van krijgen. Epilepsiemedicatie werkt vaak niet of kan zelfs gevaarlijk zijn. Deze viervoeter is namelijk vanwege een mutatie hypergevoelig voor de bijwerkingen van veel geneesmiddelen; soms wordt het ze zelfs fataal. Verder is de bordercollie een hond die extreem beweeglijk is. Het ras is immers gefokt om vee bijeen te drijven. Maar dit drukke gedrag maakt dat ze soms roekeloos achter fietsers, hardlopers en zelfs treinen aanjagen. De opvoeding van een bordercollie-pup vergt nogal wat aandacht van zijn baasje dus.
Nieuwe hond kopen?
De vijf bovengenoemde hondenrassen zijn maar een kleine selectie van alle honden die bovenmatig veel te maken hebben met gezondheidsproblemen. Overweeg je de aanschaf van een hond zonder dat er al te veel ellende en geld bij komt kijken? Dan raden wij je aan even op de Rashondenwijzer rond te snuffelen. Daar staan alle hondenrassen met de bijbehorende medische risico’s beschreven.
Bronnen: Rashondenwijzer, Gizmodo