Insecten worden nog sneller de dood in gejaagd door regendruppels die neerploffen op het afdakje van deze vleesetende plant.
Bekerplanten zijn echte vleeseters. Zoals de naam al doet vermoeden groeit deze plant in de vorm van een beker. In die beker zit een insect-onaardige vloeistof. Zodra er een beestje invalt, sterft het en wordt het verteerd door de plant. Biologen hebben nu ontdekt dat een vleesetende bekerplant uit Zuidoost-Azië een stuk minder passief zijn prooien vangt dan tot dusver werd gedacht. De Nepenthes gracilis gebruikt vallende regendruppels om insecten, die zich onder zijn deksel te goed doen aan nectar, regelrecht de beker in te katapulteren.
Een paar jaar terug kwamen Britse biologen er al achter dat N. gracilis het half openstaande dekseltje van haar beker bedekt met een soort was, waardoor nieuwsgierige insecten minder houvast hebben en eerder wegglijden. Ook zagen ze dat bij regen de insecten nog sneller van de deksel werden afgeslingerd. Toch wisten de onderzoekers destijds niet dat ze eigenlijk iets heel bijzonders hadden gezien.
Pas dit jaar bleek dat N. gracilis helemaal niet bij toeval een extra miertje meepikt tijdens een regenbui. De plant heeft haar deksel namelijk zodanig aangepast dat het extra opveert wanneer er een druppel op valt. En dat doen andere soorten bekerplanten geen van alle, stelt de Britse bioloog Ulrike Bauer, die ook betrokken was bij het eerste onderzoek. Samen met haar nieuwe collega’s legde ze met highspeed camera’s vast hoe het mechanisme precies werkt.
Wat zo uniek is aan de manier waarop deze bekerplant ‘jaagt’, is dat het actief gebruikt maakt van de energie die een regendruppel tijdens zijn val meebrengt. In combinatie met het gladde waslaagje is dit een dodelijke combinatie voor insecten. Uit tests bleek namelijk dat 38 procent van alle mieren die de deksel van N. gracilis betrad eraf werd gekatapulteerd. Bij een andere soort bekerplant die zijn deksel niet actief gebruikte, hielden alle mieren stand.
Bronnen: PNAS (I), PNAS (II), Live Science