Vleermuizen dragen voor ons dodelijke ziekteverwekkers met zich mee, maar gaan er niet aan dood. Onderzoekers hebben hier een mogelijke verklaring voor gevonden.

Vleermuizen zijn fascinerende beestjes, maar ze kunnen voor heel wat leed zorgen. Meer dan honderd virussen voelen zich thuis in de vacht van de dieren. Zo ook voor de mens dodelijke virussen zoals MERS, Ebola en het Hendra virus. Gek genoeg gaan vleermuizen zelf niet dood aan de ziekteverwekkers die ze met zich mee dragen. Hoe kan dat? Australische onderzoekers zijn een stapje verder in het oplossen van het mysterie.

Eiwitten

Michelle Baker en haar collega’s plozen de genen en het immuunsysteem van de vleermuis Pteropus alecto uit, in het Engels de black flying fox genoemd. Ze focusten zich voornamelijk op interferons, eiwitten die ervoor zorgen dat bepaalde genen ‘aangaan’ wanneer een ziekteverwekker je lichaam binnendringt. Deze genen zetten vervolgens reacties in gang die de indringer bestrijdt.

Wij hebben twaalf interferons, die niet altijd zijn geactiveerd. Dit zou namelijk te veel energie van ons lichaam vergen en celdood bij normale cellen teweegbrengen. De onderzoekers ontdekten dat vleermuizen slechts drie interferons hebben en dat deze exemplaren wel 24/7 paraat staan, ook als er geen indringer is. Waarom de dieren de consequenties hiervan niet ondervinden, blijft een raadsel.

Toekomst

Wel denken de wetenschappers dat dit actieve immuunsysteem ervoor zorgt dat vleermuizen niet ziek worden van de virussen die ze met zich mee dragen. Een ontdekking die ons in de toekomst kan helpen, zo zegt Baker. “Als we ons eigen immuunsysteem zover kunnen krijgen dat het zich gedraagt als dat van vleermuizen, worden de hoge sterftegevallen door ziektes als ebola verleden tijd.”

Bronnen: PNAS, Sciencedaily