Cor van der Pol mailt: “Al vele jaren lees ik KIJK met plezier. Met mijn 75 jaar zou ik graag begrijpen hoe de brandstofcel van een waterstofauto werkt.”

In tegenstelling tot fossiele brandstoffen is waterstof geen energieleverancier, maar een energiedrager. Elektriciteit opgewekt met bijvoorbeeld zonnepanelen of windturbines wordt gebruikt om waterstof te maken. Een brandstofcel zet dat dan weer om in elektriciteit, waarmee de elektromotoren van de wagen worden aangedreven.

Zo’n brandstofcel heeft twee kamers, gescheiden door een membraan (een polymeerelektrolyt- membraan of PEM): in de ene kamer zit waterstof, in de andere zuurstof. Elk van de twee kamers heeft een elektrode: de waterstofkant een negatieve (anode), de zuurstofkant een positieve (kathode). De anode werkt als katalysator, waardoor waterstof uiteenvalt in protonen (positief geladen waterstof-ionen) en elektronen. De elektronen worden afgestoten door de anode. Maar ze kunnen niet door het membraan naar de andere kamer ontsnappen en dus gaan ze via een elektriciteitsdraad buitenom naar de kathode.

De stroom die door de draad loopt, wordt vervolgens gebruikt om de elektromotor aan te drijven. De positief geladen waterstof-ionen kunnen wel door het membraan en verbinden zich bij de kathode weer met de elektronen die via de anode komen. Zo ontstaat, na reactie met zuurstof, het enige afvalproduct van de brandstofcel: water.

Deze vraag kon je vinden in KIJK 10/2018.

Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Laat hem via onderstaand formulier achter.

[contact-form-7 id=”141402″ title=”Vraag antwoord formulier”]

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!