In Siberië is een wolvenkop aangetroffen die zou stammen uit de laatste ijstijd.
In de zomer van 2018 wandelde Pavel Efimov langs de kust van de Tirekhtyakh River in de republiek Jakoetië (Rusland). Hij stuitte op een wolvenkop die erg goed bewaard was gebleven in het permafrost. De haren en de scherpe snijtanden vielen de Russische man direct op. Hij besloot de kop over te dragen aan wetenschappers.
De deskundigen, die de vondst onlangs onthulden tijdens de opening van de Woolly Mammoth-exhibitie in Japan, dateerden de kop vervolgens op 40.000 jaar of ouder. Oftewel: de wolf liep tegen het einde van het Pleistoceen en in de laatste ijstijd rond op aarde. Amateur-paleontoloog Dick Mol weet ons te vertellen dat ze dit hebben vastgesteld met behulp van koolstofdateringen. Toen het dier overleed zou het tussen de twee en vier jaar oud zijn geweest.
Lees ook:
Natuurlijke vriezer
“Het is erg waarschijnlijk dat het hier inderdaad om een wolvenkop uit de laatste ijstijd gaat”, mailt paleontoloog Dennis Voeten (Universiteit van Uppsala) desgevraagd. “We weten dat de ondergrond in delen van Siberië al vele duizenden jaren nagenoeg onafgebroken bevroren is geweest. In deze natuurlijke vriezer kunnen de lichamen van dieren die erin opgesloten raken perfect bewaard blijven.”
Onder deze omstandigheden werd al een grote variatie aan ijstijdfauna aangetroffen, zoals meerdere mammoeten, maar ook ijstijdrunderen. Vorig jaar schreven we nog over een 40.000 jaar oud veulen gevonden in Siberië. Mol wijst ons verder nog op een wolvenpup uit de ijstijd die eveneens in 2018 aan het publiek werd onthuld.
Uitgestorven soort?
De wolvenkop is bijzonder groot: 40 centimeter. “Dit roept de vraag op of het hier om een enorm individu van dezelfde soort als vandaag de dag levende wolven gaat, of dat het mogelijk toch een al uitgestorven soort betreft”, zegt Voeten. “Omdat de kop zo goed bewaard is gebleven, twijfel ik er niet aan dat snel zal worden achterhaald waar we precies mee te maken hebben.”
Wetenschappers van het Zweedse Museum of Natural History zijn dan ook al bezig met het bestuderen van het DNA van de wolf. Door dit genetische materiaal te vergelijken met dat van moderne wolven, zal snel duidelijk worden waar dit exemplaar zich in de stamboom bevindt.
Bronnen: Siberian Times, Live Science
Beeld: Albert Protopopov
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!