Zachte robot beweegt zonder batterij

André Kesseler

26 augustus 2016 13:00

Onderzoekers aan de Amerikaans Harvard Universiteit hebben een robot ontwikkeld die geen enkel hard onderdeel heeft.

Dit is Octopot: een bewegend, batterijloos robotoctopusje uit de 3D-printer. De creatie gebruikt een klein, met vloeistof gevuld systeem dat als een soort chip werkt. Die chip kan in één of meer van de tentakels een kleine hoeveelheid waterstofperoxide vrijgeven die over een (eveneens vloeibare) katalysator met platinum wordt geleid. Door een chemisch reactie tussen de twee wordt de waterstofperoxide omgezet in een veel grotere hoeveelheid gas (zie het filmpje hieronder) en daardoor wordt de arm ‘opgeblazen’.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Door de acht tentakels in een bepaalde volgorde op te blazen, zou de octobot zich kunnen voortbewegen. ‘Zou’, want zover is het nog niet. De Octobot kan voorlopig alleen maar wat hulpeloos met zijn armen zwaaien en lopen of zwemmen zit er nog niet in. Het batterijloze robotje is dan ook een proof of concept, een prototype waarmee wordt aangetoond dat zo’n systeem kan werken.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Leuk, maar heeft het nut? Ja. Het is een eerste stap in de richting van een generatie implanteerbare apparaten die veel comfortabeler zijn voor de patiënt. Of van robots die zich op plekken kunnen begeven waar hun ‘harde’ collega’s niet kunnen komen. Zo’n octobot zou zich, net als een echte octopus, door heel kleine gaatjes kunnen persen om bijvoorbeeld achterliggende grotten op de zeebodem te verkennen.

Bronnen: NatureHarvard UniversiteitPopular Mechanics

Beeld: Ryan Truby, Michael Wehner and Lori Sanders/Harvard University


Meer Nieuws