Een aantal zeehonden zwemt in opvallende patronen door windmolenparken heen. Hier zouden de dieren op zoek zijn naar voedsel.

Door het gebruik van geavanceerde GPS-apparatuur (zie de foto beneden) kunnen onderzoekers volgen waar zeehonden zich bevinden. Wat blijkt? Een aantal van hen zwemt opvallend veel door windmolenparken in zee. Ze volgen de pijpleidingen en zwemmen van windturbine naar windturbine.

Onderzoekers van de Universiteit van St. Andrews denken dat ze dit doen om voedsel te zoeken. Het windmolenpark zou namelijk als een soort kunstmatig voedselrijk rif werken.

Zowel gewone zeehonden als grijze zeehonden worden door de onderzoeksgroep gevolgd aan de Nederlands en de Britse kust van de Noordzee. Voornamelijk bij Sheringham Shoal, een windmolenpark bij Groot-Brittannië, werden de opvallende patronen waargenomen. Maar ook langs de Nederlandse kust was er een tweetal zeehonden dat langere tijd langs pijpleidingen zwom.

Steeds meer windmolenparken

Het aantal windmolenparken in de Noordzee is de laatste tijd fors aan het stijgen en zal alleen maar verder toenemen. Wat dit precies betekent voor de zeehonden, durven de onderzoekers nog niet te stellen; dat gaan ze verder uitzoeken. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat de hoeveelheid voedsel voor de zeehonden niet toeneemt, maar zich ophoopt bij de windturbines en pijpleidingen. Dit zou zelfs nadelig kunnen zijn, doordat het dan kwetsbaar is voor plundering.

Bronnen: Current Biology, Cell Press via EurekAlert!

Tekst: Tom Gerrits

Beeld: Mike Page, Russell et al./Current Biology