Voor het eerst zijn onderwaterbeelden gemaakt van de bijzondere True’s spitssnuitdolfijn. Bekijk het filmpje.

Spitssnuitdolfijnen brengen de meeste tijd door op grote diepte en leven ver van de kust, waardoor we deze walvisachtigen niet vaak kunnen bewonderen. En dit geldt ook voor de spitssnuitdolfijn van True. Maar marien biologen hebben de soort nu toch voor de lens gekregen.

Karakteristieke witte vlek

In 1913 werd True’s spitssnuitdolfijn voor het eerst beschreven door Frederick W. True. (Inderdaad, de man was niet bepaald bescheiden en noemde de soort gewoon naar zichzelf.) Hierna werden de dieren niet vaak meer levend gespot. Het meeste onderzoek dat is gedaan naar de soort is dan ook verricht aan de karkassen van aangespoelde exemplaren.

Marien bioloog Natacha Aguilar de Soto, die al 15 jaar bezig is om de walvisachtigen te bestuderen, kon haar ogen dan ook nauwelijks geloven toen studenten haar een filmpje van True’s spitssnuitdolfijnen lieten zien die zwommen in het water rond de Azoren. Ze herkende de soort echter meteen door de karakteristieke witte vlek op de kop.

Opvallend is ook de lichaamsbouw van deze walvisachtigen, die goed is aangepast aan het duiken. De dieren zijn torpedovormig en aan de zijkanten van het lichaam bevinden zich ‘zakken’ waarin ze hun flippers stoppen om nog hydrodynamischer te worden. Hoe diep ze kunnen duiken, is overigens niet bekend aangezien de beesten nog nooit zijn gechipt.

Mysterieuze spitssnuitdolfijn

Samen met collega’s schreef Aguilar de Soto over het filmpje, een foto van een True’s spitssnuitdolfijn-moeder met haar kalf en de bestudering van aangespoelde exemplaren in Peer J. Een belangrijke stap voor de marien biologen. Het is volgens hen een eerste stap tot meer kennis over de mysterieuze spitssnuitdolfijn van True.

Bronnen: Peer J, Washington Post, New Scientist

Beeld: Roland Edler