Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Wetenschappers hebben gebruikgemaakt van reusachtige zeevogels om vast te stellen hoeveel illegale vissers er actief zijn in de Indische Oceaan.
Ruim 30 procent van alle vis is illegaal gevangen, niet gerapporteerd of ongereguleerd. Dat concluderen wetenschappers van het CNRS en de Universiteit van Liverpool nadat ze een gebied van 47 miljoen vierkante kilometer in kaart brachten in het zuidelijke deel van de Indische Oceaan. Het bijzondere aan dit onderzoek? Albatrossen vormden de meetinstrumenten.
Lees ook:
- Bijzonder: eilandengroep huist collectie nieuwe vogelsoorten
- Insecticiden medeverantwoordelijk voor afname zangvogels
Albatros
Schepen moeten zijn uitgerust met een Automatic Identification System (AIS), zodat ze wereldwijd kunnen worden geïdentificeerd en gevolgd. Het systeem bestaat uit een transponder die geregeld een signaal uitzendt dat schepen en walstations in de buurt oppikken. Het signaal bevat informatie over onder meer de scheepsnaam, het type vaartuig, de gps-positie, de koers en de snelheid.
Illegale vissersboten zijn niet uitgerust met AIS en om die reden lastig op te sporen. Toch is het een groep wetenschappers gelukt een grove schatting te maken van het aantal illegale vaartuigen dat op de zuidelijke wateren van de Indische Oceaan dobbert.
Illegale visserij
De onderzoekers rustten 169 albatrossen uit met een lichtgewicht ‘rugzakje’ bestaande uit Argos (een op satellieten gebaseerd systeem dat milieugegevens verzamelt, verwerkt en verspreidt), gps en een miniatuur radardetector. Ook al maken illegale vissersboten geen gebruik van AIS, ze hebben wel radar nodig om te navigeren.
Als een foeragerende albatros een kotter nadert – omdat hij hoopt daar wat vis weg te kunnen grissen – detecteert zijn apparaatje het uitgezonden radarsignaal en geeft deze de positie rechtstreeks door aan het onderzoeksteam. Als het niet overeenkomt met de positie van een door AIS geïdentificeerd vaartuig, is de kans groot dat de boot is betrokken bij illegale activiteiten.
Zes maanden lang verzamelden de albatrossen gegevens, waarbij ze een gezamenlijk gebied van 47 miljoen vierkante kilometer besloegen. De onderzoekers ontdekten zo dat meer dan een derde van de boten in internationale wateren niet kon worden geïdentificeerd.
Ocean Sentinel
Het onderzoek is een proof of concept en onderdeel van het Europese Ocean Sentinel-project. Het doel van dit programma is een systeem te ontwikkelen dat informatie verstrekt aan overheidsinstanties, onderzoekers en natuurbeschermingsorganisaties over de locatie van vissersboten met behulp van zeevogels. De technologie kan ook worden aangepast voor andere mariene soorten, zoals haaien en zeeschildpadden.
De studie is gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences.
Bronnen: PNAS (pdf), CNRS via EurekAlert!, De Correspondent
Beeld: C. Matheron/TAAF