‘Beschadigde rugvin van walvishaai groeit weer aan’

Laurien Onderwater

24 februari 2021 15:00

rugvin walvishaai

Net als dat veel hagedissoorten hun afgebeten of losgelaten staart kunnen aangroeien, herstelt de rugvin van walvishaaien ook weer.

De grote, vriendelijke reus van de wereldzeeën is een ware toeristenmagneet. Er zijn maar wat reizigers die de grootste vis die er is in levende lijve willen zien. Daar zit – natuurlijk – een keerzijde aan. Doordat er zoveel boottripjes naar walvishaaien worden georganiseerd, gebeurt het weleens dat hun rugvin in de schroef van een motor terechtkomt. En dat zorgt voor een lelijke wond (zie foto hieronder). Maar, zagen onderzoekers van de Universiteit van Southampton, die rugvin groeit weer aan.

Lees ook:

walvishaai rugvin
Een walvishaai met een deels geamputeerde rugvin. Waarschijnlijk is de verwonding ontstaan door een aanvaring met een boot. © Marine Conservation Society Seychelles

Herstelvermogen

Het team ontdekte dit toen het foto’s van walvishaaien bestudeerde die door andere onderzoekers, touroperators en burgerwetenschappers waren genomen en geüpload op de website WildBook. Omdat het stippenpatroon van elke walvishaai anders is, geldt dit als hun vingerafdruk waaraan wetenschappers ze kunnen herkennen. Op die manier konden de onderzoekers achterhalen hoe verschillende walvishaaien herstelden van wonden.

De resultaten lieten zien dat verwondingen, meestal veroorzaakt door aanvaringen met boten, binnen enkele weken kunnen genezen. Maar wat het team nog veel meer verbaasde, is dat zelfs deels geamputeerde rugvinnen weer aangroeiden in een paar weken tot paar maanden tijd. Ook bleven de unieke stippen zichtbaar, wat erop wijst dat ze de markeringen hun hele leven blijven houden.

Walvishaaien zijn dus veerkrachtiger dan gedacht. Toch merken de onderzoekers op dat ze nu alleen naar het uiterlijk van de vis keken, terwijl een botsing met een boegschroef veel meer gevolgen kan hebben. Denk aan een verminderde conditie, slechter kunnen foerageren, en een veranderd gedrag. Bovendien moet het probleem bij de kern worden aangepakt en dat betekent toch echt minder duiktripjes naar deze prachtige wezens die op de rode lijst van de IUCN staan.

Bronnen: Conservation Physiology, University of Southampton, New Atlas

Beeld: Marine Conservation Society Seychelles

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK! 


Meer Science