Volgens een nieuwe studie ging het helemaal niet zo slecht met de dino’s vóór de inslag van de asteroïde; de fossielen zijn gewoon moeilijker te vinden.

Zo’n 66 miljoen jaar geleden sloeg een grote asteroïde in voor de kust van Mexico. Dat had zo’n grote impact op het klimaat op aarde dat alle dinosauriërs uitstierven – op de vogels na. Maar sommige wetenschappers vermoeden dat de prehistorische giganten zelfs al vóór de dinokiller gedoemd waren om uit te sterven. Het aantal gevonden fossielen uit de jaren voor de inslag is namelijk een stuk lager dan uit eerdere perioden.

Onderzoekers van University College London schrijven nu in het vakblad Current Biology dat het toch niet zo slecht ging met de dino’s en dat de omstandigheden voor het vinden van fossielen uit die periode gewoon minder gunstig zijn.

Lees ook:

• Hoelang duurde het voordat de dino’s na de meteorietinslag uitstierven?
• Waarom bepaalde dieren de ‘dinokiller’ wél overleefden

Niet minder dinosauriërs

De onderzoekers analyseerden alle in Noord-Amerika gevonden dinofossielen uit de 18 miljoen jaar vóór de asteroïde-inslag. Deze ruim achtduizend fossielen suggereren dat de dinosauriërs 75 miljoen jaar geleden hun piek bereikten en dat hun aantallen in de 9 miljoen jaar voor de inslag juist sterk afnamen. Maar die cijfers hebben volgens de onderzoekers context nodig.

Fossielen liggen opgeslagen in diepe, oude gesteentelagen. Door geologische processen komen die soms aan het aardoppervlak terecht waardoor ze gevonden kunnen worden. De onderzoekers hebben nu berekend dat er relatief weinig gesteente uit de periode voor de inslag toegankelijk is voor paleontologen. Er zijn simpelweg niet genoeg geschikte gesteentelagen beschikbaar om veel fossielen uit die tijd op te sporen.

Het team gebruikte ook ecologische modellen om te voorspellen hoe waarschijnlijk het was dat dinosauriërs in bepaalde gebieden leefden. Deze modellen hielden onder meer rekening met de toenmalige geografie, geologie en het klimaat. Daaruit zou blijken dat het totale aantal dinosauriërs in Noord-Amerika in de periode voor de asteroïde-inslag waarschijnlijk stabiel bleef. Kortom: er waren destijds niet minder dinosauriërs, we hebben gewoon minder mogelijkheden om hun fossielen te vinden.

Minder verschillende dinosoorten

Dit resultaat sluit aan bij enkele eerdere studies, zoals een onderzoek uit 2022 dat aan de hand van voedselketens laat zien dat de hoeveelheid dino’s stabiel was voor de inslag.

Maar evolutionair bioloog Manabu Sakamoto, niet betrokken bij de studie, zegt tegen New Scientist dat hij nog steeds gelooft dat de dino’s het zwaar hadden. Uit zijn eigen onderzoek blijkt namelijk dat tijdens de 175 miljoen jaar dat dinosauriërs op aarde rondzwierven, de snelheid waarmee nieuwe soorten verschenen afnam. Daardoor stierven er uiteindelijk meer soorten uit dan er nieuwe bijkwamen.

Hoewel er vlak voor de inslag dus misschien nog veel dinosauriërs in Noord-Amerika rondstampten, was er volgens Sakamoto niet veel variatie meer in soorten. Die twee dingen sluiten elkaar namelijk niet uit.

Paleontoloog Dennis Voeten, niet betrokken bij de studie, zegt tegen KIJK dat zowel de nieuwe studie als het onderzoek van Sakamoto statistische modellen gebruiken. Het gaat dus om waarschijnlijkheden en niet absolute zekerheden. Bovendien zijn er volgens hem veel factoren die bijdragen aan de hoeveelheid dino’s die daadwerkelijk rondliepen in bepaalde periodes, én hoeveel daarvan gevonden en bekend zijn. Daarom is er nog steeds vervolgonderzoek nodig om een beter beeld te krijgen van hoe het nou echt ging met de dino’s voor de asteroïde-inslag.  

Bronnen: Current Biology, New Scientist

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!