Golden retriever Cooper heeft het nieuws gehaald. De Noord-Ierse hond, die door zijn eigenaren naar het asiel was gebracht, liep ruim 60 kilometer naar huis. Hoe wist hij zijn weg terug te vinden?

Een hond in huis halen, beslis je niet even. Het beest heeft veel zorg, aandacht en liefde nodig en kan zo – afhankelijk van het ras – tien jaar meegaan. Je moet dus niet over een nacht ijs gaan. Toch kan het gebeuren dat eigenaren, na zorgvuldig over de aanschaf te hebben nagedacht, niet meer voor hun trouwe viervoeter kunnen zorgen. Dan moet er een nieuw huis voor de hond worden gezocht.

Lees ook:

• Claudia Vinke: ‘Honden hebben een prachtige sociale organisatie’
• ‘Honden huilen bij hereniging met baasje’

Dat lot overkwam de Noord-Ierse golden retriever Cooper. Om onbekende redenen hadden zijn baasjes hem naar het asiel gebracht. Daar werd hij geadopteerd door Nigel Fleming, een fotograaf uit de plaats Dungannon. Maar begin april was Cooper spoorloos verdwenen. Pas 27 dagen later vond Fleming hem terug. Het dier was terug gewandeld naar zijn vorige eigenaren en had daarbij een tocht van maar liefst 64 kilometer afgelegd.

Ruimtelijk geheugen

Maar hoe wist Cooper hoe hij moest lopen? Veel media noemen ‘instinct’ de reden dat de hond zijn oude huis terug wist te vinden. Gedragsbioloog Claudia Vinke, die aan de Universiteit Utrecht hondengedrag bestudeert, gaat daar wat dieper op in. “Sommige dieren hebben een uitstekend richtingsgevoel en een goed spatieel geheugen dat ze helpt de weg naar huis te vinden.”

Met spatieel of ruimtelijk geheugen bedoelt Vinke dat dieren – waaronder mensen en honden, maar ook katten – een geheugenvoorstelling van plaats en ruimte kunnen aanleggen. “In het geval van honden betekent het dat ze een soort van ruimtelijke map in hun hoofd maken om hun weg te vinden in huis (waar staat mijn voerbak en waar staat mijn mand?). Maar die kaart kan ook omvangrijker zijn en gelden voor hun nabije leefomgeving buiten (waar wonen alle reuen en teven in mijn nabije leefomgeving?).” Tot slot kunnen honden ook informatie opslaan over grotere ruimtelijke gebieden, vertelt Vinke.

Daar is een goede evolutionaire reden voor. Van verschillende nauw verwante wilde diersoorten, zoals wolven en vossen, is aangetoond dat ze een overschot aan voedsel bewaren voor een toekomstige maaltijd. Zich kunnen herinneren waar ze dat eten achterlieten is essentieel om te overleven.

Een raadsel

Toch moet de gedragsbioloog toegeven dat ze het een uitzonderlijke prestatie van de golden retriever vindt. “Het is best een afstand die hij heeft gelopen en hij was hier (in Dungannon, red.) waarschijnlijk nooit geweest; een spatiële geheugenmap heeft hij dus nog helemaal niet aan kunnen leggen. Daar komt bij dat hij waarschijnlijk over de weg is getransporteerd met een auto, wat ook niet echt ten goede komt aan z’n oriëntatie. Dus hoe hij zijn weg naar zijn oude huis heeft kunnen vinden, is voor mij ook een raadsel.”

Cooper is inmiddels herenigd met Fleming. Of en hoe zijn vorige eigenaren hebben gereageerd op de reis van de hondstrouwe Cooper is onbekend.

Bronnen: Metro Nieuws, Science, Claudia Vinke

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!