Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Oefening baart kunst. Dat geldt volgens ecologen ook voor de tweestrepige zakvleermuis die als zuigeling ‘babytaal uitslaat’ om zijn stembanden te trainen.
Prrrrt, goe goe, dada dadada – ze zijn nog maar een paar maanden de baarmoeder uit of ons kroost is al hard op de weg naar (vocale) interactie. Maar niet alleen onze baby’s zouden deze (schattige) pruttelgeluidjes maken. In vakblad Science schrijven ecologen, verbonden aan het natuurhistorisch museum in Berlijn, dat ook de pasgeboren koters van sommige vleermuizen al brabbelend hun stemgeluid ontwikkelen.
Lees ook:
Oefenen, oefenen, oefenen
Met hun gebrabbel van ‘bijna-woordjes’ oefenen mensenbaby’s de fijne kneepjes van hun vocale systeem, zoals de complexe bewegingen van de larynx (het strottenhoofd), maar ook die van de tong, lippen en kaken. Het doel is een goed aantal maanden later te kunnen beginnen met échte woorden.
Eerder onderzoek toonde aan dat een handvol zangvogels een vergelijkbare ontwikkeling ondergaat. Er is echter erg weinig bekend over dit ‘brabbelgedrag’ bij andere zoogdieren. Tot nu dus. Volgens de Duitse ecologen en vleermuisexperts doen de jonge telgen van de tweestrepige zakvleermuis (Saccopteryx bilineata) het ook.
Vocale vliegers
De tweestrepige zakvleermuis, vernoemd naar de twee strepen op de rug en de ‘zakjes’ op de vleugels, leven in bomen in Centraal- en Zuid-Amerika. Deze nachtdieren staan bekend om hun gouden keeltjes. Volwassen mannetjes zingen om hun territorium af te bakenen voor ze er ‘s avonds op uit trekken, maar ook om indruk te maken op vrouwtjes.
Het viel één van de onderzoekers, vleermuisexpert Mirjam Knörnschild, op dat de heel jonge pups van deze vleermuissoort geluidjes maken die doen denken aan het gebrabbel van onze baby’s. Zodoende namen zij en haar collega-ecologen tussen 2015 en 2016 twintig pups in bossen in Panama en Costa Rica onder de loep.
Gebrabbel
Na honderden geluidsfragmenten opgenomen en geanalyseerd te hebben, bestaande uit duizenden ‘losse’ klanken, concludeerden de onderzoekers dat de vleermuispups met het gebrabbel beginnen als ze een week of twee à drie oud zijn. Ze stoppen ermee als ze gespeend zijn, bij een leeftijd van zeven tot tien weken.
De onderzoekers vonden veel overeenkomsten tussen het gebrabbel van mensen- en de vleermuisbaby’s. Zo werden er klanken vaak, op ritmische wijze herhaald. Daarbij wordt er niet mee gecommuniceerd; de pups lijken met de geluiden niet op soortgenoten te reageren. Beiden impliceren volgens de onderzoekers dat het, net als bij baby’s, gaat om de oefening van hun vocale apparaat.
En oefening baart kunst; het gebrabbel zou volgens de ecologen met de weken steeds complexer worden.
Bronnen: Science, phys.org, New Scientist, EurekAlert!
Beeld: Michael Stifter