Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Amsterdamse wetenschappers hebben opnieuw bewezen dat er microplastics in het bloed van Nederlanders zitten.
In 2022 ontdekten onderzoekers van Vrije Universiteit Amsterdam en Amsterdam UMC (VUmc) dat er microplastics (en nog kleinere nanoplastics) in het bloed van Nederlanders zitten. Die studie kreeg veel aandacht, maar ook kritiek, waaronder vanuit de plasticindustrie. Daarom deden ze een tweede onderzoek met aangescherpte protocollen en extra kwaliteitschecks. Maar ook die vond plastic in het bloed; er is nu geen twijfel meer mogelijk. De studie is gepubliceerd in vakblad Microplastics and Nanoplastics.
Lees ook:
- Microplastics in testikels tasten spermakwaliteit aan
- Galapagospinguïn eet mogelijk veel microplastics
Bijna iedereen heeft plastic in zijn bloed
Microplastics zijn deeltjes die tussen de 1 micrometer en 5 millimeter groot zijn, nanoplastics zijn zelfs nog kleiner dan een micrometer. Ze komen vrij bij het afbreken van grotere plastic objecten, zoals petflessen of cosmeticaproducten. Dat mensen die kleine deeltjes opnemen in hun lichaam, wordt steeds beter bekend. Zo zijn er ook al studies verschenen die plastic vonden in longen, placenta’s en teelballen.
Dat micro- en nanoplastics ook in het bloed te vinden zijn, is dus geen grote verrassing, maar deze nieuwe studie bevestigt het. De wetenschappers onderzochten bloedmonsters van 68 vrijwilligers, in 64 daarvan vonden ze plastics. Van 17 monsters lukte het ook om te bepalen hoeveel plastic erin zat, gemiddeld was dat 1,1 microgram per milliliter bloed.
Er bestaan enorm veel verschillende soorten plastic. In deze studie keken de onderzoekers naar zes verschillende soorten. Daarvan werd polyethyleen het vaakst gemeten (91 procent van de monsters) en ook in de hoogste concentraties, tot wel 1,9 microgram per milliliter. Deze plasticsoort zit vooral in verpakkingen en tasjes. Polyvinylchloride, beter bekend als pvc, stond met 35 procent op de tweede plaats.
Zijn microplastics schadelijk?
Mensen krijgen de micro- en nanoplastics binnen via voedsel en water, maar ook door ze in te ademen. Opname via de huid, wat je ook wel eens hoort, lijkt minder waarschijnlijk.
Een logische vervolgvraag is natuurlijk of de microplastics in ons lichaam schadelijk zijn. Hoewel daar momenteel veel onderzoek naar wordt gedaan, heeft de wetenschap er nu nog geen duidelijk antwoord op. Eerder dit jaar verscheen er wel een onderzoek dat aantoonde dat microplastic in de testikels van honden de spermakwaliteit negatief beïnvloeden.
Bronnen: Microplastics and Nanoplastics, VU
Beeld: Alistair Berg/Getty Images