Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Als langeafstandspoepen een olympische sport was, ging de pinguïn er met zijn ‘bijzondere techniek’ er zonder meer met de gouden plak vandoor.
Bezorgde ouders die ze zijn, laten pinguïns de eieren in hun nest liever niet onbeschermd achter. Zelfs niet om hun behoefte te doen. Een met uitwerpselen besmeurd nest is ook weer zoiets, en dus richten de dieren hun achtereind weg van het nest, steken het de lucht in en schieten de ontlasting in een ferme straal weg. Et voilà, eieren veilig én een schoon nest.
Achter dat poepschieten zit een behoorlijke kracht. In 2003 berekenden onderzoekers hoeveel druk zich in een pinguïn moet opbouwen om hun poep zo ver weg te schieten. Because why not. In 2005 werd hun werk beloond met een Ig Nobelprijs – de komische tegenhanger van de Nobelprijs. Japanse onderzoekers hebben de poepkunsten van de pinguïn nu opnieuw bekeken. Volgens hen zit er nóg meer kracht achter de vliegende drollen, dan we dachten.
Lees ook:
- Ig Nobelprijzen voor vieze bankbiljetten en balzaktemperatuur
- ‘Pinguïns schieten hun ontlasting in één ferme straal af’
Schietboog
Met de afstand die de poep aflegt voordat hij de grond raakt, de dichtheid en viscositeit ervan, en de vorm, diameter en hoogte boven de grond van de poeperd, berekenden de onderzoekers in 2003 dat de pinguïn zijn drollen met een maximale kwikdruk 450 mm weg kan schieten. Ter vergelijking: dat is ongeveer driemaal de maximale druk waarmee wij onze ‘nummer twee’ doen.
Maar volgens de Japanse onderzoekers ontbrak aan deze berekening nog een belangrijke variabele: de boog waarmee de ontlasting wordt afgeschoten. Als de drollen met een boog worden afgevuurd, leggen ze immers meer centimeters af dan blijft uit de gemeten afstand van nest tot de ‘landingsplaats’.
Safe zone
Met die variabele berekenden de onderzoekers de ‘poepdruk’ opnieuw. Daaruit bleek een maximale druk 1,4-maal hoger dan hun voorgangers berekenden. Dat vertaalt zich naar een afstand van pakweg 1,34 meter – en dat uit een pinguïn van pakweg 60 centimeter groot.
Wat moeten we met deze kennis? Tja. Volgens de onderzoekers is de informatie vooral handig voor mensen die met de dieren werken. Om een veilige zone af te bakenen, als het ware…
Ig Nobel
Jaarlijks worden een week voor de uitreiking van de Nobelprijswinnaars tien gevoerde onderzoeken met de ludieke Ig Nobelprijs bekroond. Deze komische tegenhanger is voor gedegen onderzoek waarvan het werkelijke nut eigenlijk vrij ver te zoeken is. Zo won primatoloog Frans de Waal in 2012 de prijs voor de ontdekking van dat chimpansees elkaar kunnen herkennen aan de hand van een foto van hun achterwerk.
In 2000 won de Nederlandse Andre Geim de Ig Nobelprijs voor natuurkunde voor het laten zweven van een levende kikker. In 2010 won hij de echte Nobelprijs voor de Natuurkunde. Hij is tot nog toe de enige die zowel een Ig Nobel- als zijn prestigieuze tegenhanger gewonnen heeft.
Beeld: Hiroyuki Tajima & Fumiya Fujisawa, 2020