Dronebeelden onthullen een nieuwe functie van de narwalslagtand en laten zien hoe een bepaalde vogel het eten van de tandwalvissen steelt.

Narwallen zijn een iconische walvissoort die zwemt in de Arctische wateren rond Canada, Groenland en Rusland. Ze staan bekend om hun slagtand met spiraalpatroon, die zeer waarschijnlijk een belangrijke rol speelde in de beeldvorming van eenhoorns. Die extreem lange linkerhoektand komt vooral bij mannetjes voor en kan tot wel 3 meter lang worden. Wetenschappers gaan ervan uit dat de slagtand dient om indruk te maken op vrouwtjes. Over andere functies is nog veel onduidelijk, omdat het gedrag van deze dieren door hun afgelegen leefgebied moeilijk te bestuderen is.

Dronebeelden hebben nu een nieuwe functie aangetoond en onthullen ook ander narwalgedrag. Onderzoekers beschrijven die in het vakblad Frontiers in Marine Science.

Lees ook:

• ‘Size matters voor narwals’
• Kajakker in Chili opgeslokt door bultrug. Kan een walvis een mens doorslikken?

De narwallen werden bestolen

De beelden laten zien hoe narwallen jagen op trekzalmen en hun slagtanden gebruiken om de vissen te poken of een klap te geven. Volgens de onderzoekers raakten de trekzalmen hierdoor soms verlamd, waarna de narwallen ze makkelijker konden opeten. Ze zagen ook hoe een narwal een vis wel raakte met zijn slagtand, maar slechts weinig kracht gebruikte. Mogelijk deed hij dit om te spelen, gedrag dat nog niet was gezien bij narwallen.

De tandwalvissen werden lastiggevallen door grote burgemeesters. Deze grote meeuwensoort probeerde vaak hun prooien te jatten. Wetenschappers noemen dit gedrag kleptoparasitisme. Erg succesvol waren de vogels overigens niet; de onderzoekers schrijven dat de vissen vaak wisten te ontsnappen. Maar daarmee ontsnapten ze ook aan de narwallen.

Zowel mannetjes- als vrouwtjesnarwallen hebben twee hoektanden in hun bovenkaak. Bij mannetjes groeit de linker uit tot een slagtand van soms wel 3 meter en ruim 7 kilo. In zeldzame gevallen groeit ook de rechter uit en heeft een narwal twee slagtanden. Heel soms ontwikkelen vrouwtjes ook een slagtand, maar die is dan wel een stuk kleiner dan bij mannetjes.

Effect van klimaatverandering

Een van de narwallen was nog vrij jong en bleef in de buurt van een volwassen soortgenoot. De onderzoekers speculeren dat het jonge dier het gedrag van de oudere narwal observeerde om daar van te leren.

Ten slotte laat deze studie volgens de auteurs zien dat drones een nuttige tool zijn om narwallen te bestuderen in hun natuurlijke leefgebied, zonder ze te storen. Ze hopen dat deze techniek kan worden gebruikt om in kaart te brengen hoe narwallen worden beïnvloed door klimaatverandering en hoe ze zich aanpassen aan een veranderend noordpoolgebied. Daar is namelijk nog weinig over bekend.

Bronnen: Frontiers in Marine Science, Florida Atlantic University via EurekAlert!

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!