Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Ruimtesimulaties laten zien dat kernwapens mogelijk grote asteroïden uit hun koers kunnen duwen en een botsing met de aarde kunnen voorkomen.
Hoewel asteroïden die op ramkoers met de aarde liggen weinig voorkomen, is het idee van zo’n catastrofale situatie genoeg reden voor organisaties als NASA en ESA om zich voor te bereiden op een dergelijk geval. Eén van de meest tot de verbeelding sprekende methoden? Nucleaire explosies. Recent onderzoek, gepubliceerd in Nature Physics, oppert kernwapens als oplossing.
Lees ook:
- Asteroïdekiller DART overtreft alle verwachtingen
- ‘Grootte bepaalt niet hoe dodelijk meteorietinslag is’
Nucleair duwtje
NASA’s DART-missie bewees al dat we een 170 meter brede asteroïde Dimorphos uit zijn koers kunnen duwen door er een ruimtesonde met een snelheid van 24.000 kilometer per uur op te laten botsen. Hoewel de sonde de aanvaring niet overleefde, slaagde hij er wel in om zowel de baan als vorm van de asteroïde te veranderen.
Er bestaan ook asteroïden vele male groter dan Dimorphos, waarbij een ruimtesonde simpelweg niet genoeg is om impact te hebben op hun koers. In het geval dat zo’n asteroïde dreigt in te slaan op de aarde, kunnen kernwapens mogelijk van pas komen, onder andere dankzij de grote hoeveelheid röntgenstralen die daarbij vrijkomt.
Röntgenpuls
Het onderzoeksteam simuleerde nucleaire explosies in de ruimte op hele klein schaal in een lab. Replica’s van asteroïden met een grootte van 12 millimeter hingen aan minuscule metalen draadjes die verdampten zodra ze in aanraking kwamen met de röntgenstraling. Zo waren de asteroïden vrij om te bewegen zoals ze dat in de ruimte ook zouden zijn.
Met behulp van magnetische velden wekten de wetenschappers 80 biljoen watt aan elektriciteit op om zo de explosie na te bootsen. Deze energie zette argongas om in plasma, wat op zijn beurt een krachtige röntgenpuls produceerde. Deze puls was in staat de gesimuleerde asteroïden uit hun koers te duwen. Berekeningen van de onderzoekers tonen aan dat een soortgelijk proces op grotere schaal in de ruimte mogelijk is, en zo en catastrofale inslag op de aarde kan voorkomen.
De wetenschappers benadrukken dat de puls op een afstand van ongeveer 1 kilometer van een asteroïde moet worden gecreëerd. Een directe explosie op het oppervlak zou volgens wetenschappers een asteroïde in een heleboel kleine fragmenten opbreken die vervolgens net zo hard en net zo gevaarlijk op de aarde af zouden komen.
Toekomstplannen
De onderzoekers willen in de toekomst meer experimenten uitvoeren om nog een beter idee te krijgen van de chemische processen die plaatsvinden tijdens een nucleaire explosie op asteroïden. Ondertussen houdt NASA’s Center for Near Earth Object Studies een oogje in het zeil. Deze maakt van alle bekende ruimteobjecten uitgebreide beoordelingen en voorspelt het inslaggevaar. Op de website van de organisatie kun je zien welke hemellichamen zich nauw langs de aarde bewegen, en wat de kansen zijn dat deze voor ons een bedreiging zullen vormen.
Bronnen: Nature, National Geographic