Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Een van de plekken waar de NASA mensen op de maan wil gaan zetten, is volgens Amerikaanse onderzoekers aardbevingsgevoelig. Of eigenlijk: maanbevingsgevoelig.
Het was je waarschijnlijk nog niet opgevallen, maar: de maan krimpt! Oké, dat doet ie wel heel langzaam: de afgelopen paar honderd miljoen jaar is zijn omtrek zo’n vijftig meter kleiner geworden. “En doordat de maankorst zich moet aanpassen aan dat kleinere volume, ontstaan daar breuken in”, zegt Tom Watters van het Center for Earth and Planetary Studies van het National Air and Space Museum in de VS.
Die breuken zitten ook rond de zuidpool, waar de NASA later dit decennium mensen wil gaan neerzetten. Watters en collega’s hebben dat gebied nu op beelden van de Lunar Reconnaissance Orbiter aan een nader onderzoek onderworpen. In totaal noteerden ze er vijftien breuken – en daarvan blijkt er eentje in de buurt te liggen van een landingsplek die de NASA overweegt.
Lees ook:
- Japanse maanlander SLIM komt weer tot leven en hervat missie
- NASA stelt bemande maanmissies met een jaar uit
Heel zeldzaam
En dat is niet zomaar een breuk, als we Watters en zijn team mogen geloven. Volgens hen is het plausibel dat de krachtigste maanbeving ooit gemeten werd veroorzaakt door deze breuk. En zoiets zou hij in de toekomst weer kunnen doen.
Verstandig dus om een andere plek te kiezen voor de aankomende landing op de maan? Niet per se. “Dit soort maanbevingen zijn heel zeldzaam”, zegt Watters. De kans dat astronauten nét daar rondhopsen als er eentje plaatsvindt, is dus miniem. Maar je wil er bijvoorbeeld geen maanbasis neerzetten. “Hoe langer je er verblijft, hoe groter de kans op een maanbeving.”
Inslagen op de rand
Valentin Bickel, planetair geomorfoloog aan het Center for Space and Habitability van de Universiteit van Bern, wijst er wel op dat veranderingen aan het oppervlak van de maan meestal andere oorzaken lijken te hebben dan maanbevingen. “Het overgrote deel van gesteente dat de Shackleton-krater op de maanzuidpool in is gerold, is bijvoorbeeld toe te schrijven aan recente inslagen op de rand van de krater.”
Bronnen: The Planetary Science Journal, University of Maryland
Beeld: Matt Cardy/Getty Images