Ruimterots Ultima Thule geeft eerste geheimen prijs

Karlijn Klei

21 mei 2019 08:59

ultima thule

De eerste wetenschappelijke resultaten van de scheervlucht langs ruimteklomp Ultima Thule zijn bekend.

Begin januari vloog de ruimteverkenner New Horizons razendsnel langs Ultima Thule, een ruimterots aan het eind van ons zonnestelsel. Tijdens de vlucht werd het stuk ruimtepuin met camera’s en sensoren opgemeten. Die gegevens werden de afgelopen maanden beetje bij beetje naar de aarde gestuurd.

Lees ook:

Samengesmolten

De knappe koppen achter de missie hebben nu de eerste resultaten gepubliceerd in het vakblad Science. Volgens de onderzoekers bestaat Ultima Thule uit twee platte rotsen, die lang geleden aan elkaar zijn blijven plakken. Waarschijnlijk hebben ze ooit om elkaar heen gedraaid en zijn ze later op zachte wijze samengesmolten.

De grootste rots, Ultima genaamd, is lensvormig en ongeveer 22 kilometer lang. De kleinere, die Thule heet, is ronder en zo’n 14 kilometer lang. Rondom de asteroïde zijn geen manen of ringen te zien. Ook lijkt Ultima Thule niet over een atmosfeer te beschikken. Wel zijn er aanwijzingen dat op het oppervlak kleine beetjes water in de vorm van ijs te vinden zijn.

De onderzoekers schrijven verder dat Ultima Thule weinig kleurvariatie kent. Het stuk ruimtepuin is bijna volledig rood. Vermoedelijk heeft het die kleur gekregen door kosmische straling.

Topje van de ijsberg

De in Science gepubliceerde resultaten zijn nog maar het begin. De eerste studie is gebaseerd op 10 procent van de informatie die New Horizons tijdens zijn bliksembezoek aan Ultima Thule heeft verzameld. Meer data zal blijven binnendruppelen totdat het verzenden van alle gegevens in 2020 is voltooid.

In de tussentijd gaat New Horizons andere asteroïden observeren. Het ruimtetuig dat sinds 2006 door het heelal zweeft, bevindt zich nu op afstand van 6.6 miljard kilometer tot de aarde. De sonde vliegt met een snelheid van 53.000 kilometer per uur steeds dieper de Kuipergordel in, een zone vol ruimterotsen die vernoemd is naar de Nederlandse astronoom Gerard Kuiper.

Bron: NASA/Science

Beeld: John Hopkins

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!