In 1960 deden astronomen de eerste serieuze poging om signalen van buitenaardse wezens op te vangen. Vijftig jaar later wachten we nog steeds op een bericht van E.T. Tijd om de handdoek in de ring te gooien? Of moeten we juist ons zoekgebied flink uitbreiden?

SETI wordt het genoemd, de zoektocht naar buitenaardse intelligentie. Naar het Engelse search for extraterrestrial intelligence. En als je één persoon op aarde ‘Mr. SETI’ zou willen noemen, dan is het wel Frank Drake. Al was het maar vanwege de beroemde Drakevergelijking, waarmee hij schatte hoeveel buitenaardse beschavingen er zijn waarmee we zouden kunnen communiceren. Maar ook los daarvan zijn de Amerikaanse sterrenkundige en SETI onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Die gezamenlijke geschiedenis begint met het mysterieus klinkende Project Ozma. Drake zette de eerste stappen daar naartoe toen hij eind jaren vijftig werkzaam was bij het National Radio Astronomy Observatory (NRAO) in Green Bank, West Virginia. De nieuwe radiotelescoop van het observatorium bracht Drake op een idee. Hij rekende uit dat als een buitenaardse beschaving op een afstand van minder dan 10 lichtjaar (94 biljoen kilometer) een sterk signaal naar de aarde zou sturen, dat signaal met de Green Bank-schotel op te pikken zou zijn.

De directeur van het NRAO, Lloyd Berkner, zag wel wat in het voorstel en gaf Drake toestemming om het verder uit te werken. Ook Berkners opvolger, Otto Struve, was ervan gecharmeerd. Wat heet: hij gaf er zelfs gelijk een lezing over, waardoor het project, dat tot op dat moment erg low profile was, publiekelijk bekend werd. Nu kon Drake nauwelijks nog terug.

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 6/2010, in de winkel van 6 mei t/m 2 juni.

Geraadpleegde sites:

• Giuseppe Cocconi en Philip Morrison: Searching for Interstellar Communications (Nature-artikel over SETI uit 1959)
• SETI Institute
• The Planetary Society

Beeld: Seth Shostak