Volgens een groep astronomen kunnen stervende sterren voor leven op bevroren planeten zorgen.

Is er leven op een andere planeet? Astronomen van de Cornell Universiteit geven ons in ieder geval weer een sprankje hoop. Zij claimen dat rode reuzen, zoals stervende sterren worden genoemd, in staat zijn om bevroren planeten te transformeren naar bewoonbare werelden.

Met behulp van simulaties tonen de wetenschappers aan dat wanneer enorme sterren – zoals onze zon – beginnen te sterven, ze enorm opzwellen. Het volume van de ster kan dan met honderdtallen toenemen, waardoor hij in staat is om bevroren planeten op te warmen tot een temperatuur waarbij er leven mogelijk is.

Ideale plek

Dit betekent dat planeten zoals Jupiter en Saturnus bij het sterven van onze zon in de bewoonbare zone terechtkomen en daarmee tijdelijk een ‘gematigd’ klimaat krijgen. Het uitsterven van de zon doet zich volgens de onderzoekers over circa 4,5 miljard jaar voor en deze extra warmte zou ongeveer een half miljard jaar aanhouden.

Hoewel toekomstig leven op Jupiter en Saturnus uitgesloten is – zij bestaan immers voornamelijk uit gas – worden hun manen bij een temperatuurstijging gezien als de ideale plek voor een primitief leven buiten onze aarde.

Maar natuurlijk, deze transformatie vindt over miljarden jaren plaats en dan zullen wij hoogstwaarschijnlijk het loodje hebben gelegd. Toch zijn de uitkomsten van het onderzoek ook voor het huidige tijdperk interessant. Het kan namelijk betekenen dat in een ander zonnestelsel in ons universum, bevroren werelden al tot leven zijn gebracht. Astronomen moeten deze werelden dus ook in de gaten houden, adviseren de onderzoekers.

Origineel en vruchtbaar

Sterrenkundige Lucas Ellerbroek vindt de uitkomsten van de astronomen, die hij een “gerenommeerde groep binnen de exoplanetenwetenschap” noemt, interessant. “Het is een origineel en vruchtbaar idee om te realiseren dat sterren en daarmee planetenstelsels in hun geheel zelf ook evolueren en dat we onze blik dus niet te veel moeten laten beperken door ons eigen aardse voorbeeld van leven”, mailt hij.

Toch hoeven we, volgens Ellerbroek, niet al te veel te hopen op de eerste tekenen van leven rond rode reuzen. “Er zijn niet zoveel van die stervende sterren, dus de pakkans is klein. Bovendien bestaan de bewoonbare zones rond rode reuzen relatief kort, waardoor eventueel leven daar niet lang de tijd heeft gehad om na ontdooiing verder te evolueren.”

Bronnen: ScienceAlert, Washington Post, Cornell University