Annemarie Sluijter vraagt zicht af waarom de zon wel de hele aarde lijkt te verlichten, maar niet de rest van het heelal.
Als je in een kamer een lamp aanzet, is de hele kamer verlicht. De zon kun je zien als een gigantische lamp, die zijn licht alle kanten op de ruimte in stuurt. Toch is de hemel voor astronauten altijd zwart.
Lees ook:
Reflecterende lichtdeeltjes
Het grote verschil tussen een kamer en het heelal is dat een kamer nooit helemaal leeg is. Een lamp verlicht een kamer doordat het licht vanaf de muren, het plafond en de vloer terugstuitert tot in je ogen. Ook eventuele voorwerpen zie je doordat ze lichtdeeltjes reflecteren. En zelfs de luchtdeeltjes in de kamer weerkaatsen een deel van het licht.
Om dezelfde reden is onze hemel overdag niet donker. Lichtdeeltjes afkomstig van de zon botsen op luchtdeeltjes in de atmosfeer. Daar kaatsen ze alle kanten op, waarna een deel ervan in onze ogen terechtkomt. Daardoor zien we de hemel niet als zwart, maar als blauw. (In de volgende editie meer over waar die blauwe kleur vandaan komt.)
Buiten de aarde is de hemel wel zwart. Dat komt doordat het zonnestelsel voor het overgrote deel uit lege ruimte bestaat. Er is dus niets dat het zonlicht naar de ogen van een astronaut kan kaatsen. Alsof je je in een vacuüm getrokken kamer bevindt met zwarte verf op muren, vloer en plafond. Als je dan een lamp aandoet, ketst het licht ook nergens vanaf. Je ziet alleen de lamp zelf, en niet de rest van de kamer. Voor een astronaut zijn alleen de aarde en de maan groot en dichtbij genoeg om een flinke hoeveelheid zonlicht naar ze toe te kaatsen. Behalve de zon zelf gaat de rest van het zonnestelsel voor hen dus in duisternis gehuld.
Deze vraag kon je vinden in KIJK 3/2022.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK Antwoordt’? Mail hem naar info@kijkmagazine.nl. En in onze nieuwste special geven we antwoord op 197 bijzondere, verrassende en boeiende vragen! Bestel hem eenvoudig en snel via onderstaande knop.
Tekst: Yannick Fritschy
Beeld: NASA