Volgens een Amerikaanse wetenschapper kunnen we bomen gebruiken om deeltjes uit het heelal te spotten. Hoe werkt dat?

Het grootste deel van het universum bestaat uit materiaal dat we niet kunnen zien of detecteren. Een nieuw experiment bij CERN gaat op zoek naar deze 'spookdeeltjes'.

Vorig jaar meldde een team dat het W-boson zwaarder leek dan de theorie voorspelt. Nu publiceert LHC-experiment ATLAS zijn eigen meting.

Een verrassend resultaat uit de deeltjesfysica lijkt te zijn afgeserveerd. Toch zijn er nog openstaande vragen.

Het proton reageert anders op een elektrisch veld dan de theorie voorspelt, zo blijkt uit een nieuw experiment.

De Nobelprijs voor natuurkunde is dit jaar toegekend aan Alain Aspect, John F. Clauser en Anton Zeilinger, die voor het eerst met experimenten aantoonden dat de allerkleinste deeltjes zich zelfs op grote afstand van elkaar kunnen gedragen als één geheel.

Bij botsingen in een deeltjesversneller in Tokyo zijn sporen gevonden van een deeltje van vier neutronen, dat volgens de geldende theorie niet kan bestaan.

Hoe kan het dat de spiegelwet voor zowel fotonen werkt als voor een bal die op de vloer wegstuitert? Dat vraagt een KIJK-lezer zich af.

In de natuurkunde beschrijft het standaardmodel de deeltjes in ons universum en de krachten die daarop inwerken. Maar er is één eigenwijs deeltje dat zich er niets van aantrekt: het muon.

Delftse natuurkundigen spieken hoe een koppel atomen met elkaar danst tijdens quantumverstrengeling. Dat moet verklaren hoe uit het gedrag van atomen materiaaleigenschappen op onze ontstaan.