Het lijkt wel een ouderwetse goldrush. Energiebedrijven wereldwijd zoeken koortsachtig naar een pas ontdekte, schone energiebron: witte waterstof. Is het spul een oplossing voor de klimaatcrisis of moeten we oppassen voor al te hoge verwachtingen?

Een Amerikaanse start-up bouwt kleine, maar enorm krachtige elektromotoren, die straks mogelijk grote passagiersvliegtuigen aan kunnen drijven.

Het Zweedse bedrijf Minesto wekt, op basis van de getijden, duurzame maanenergie op met een soort onderzeeër. Het vernieuwde model is geïnstalleerd bij de Faeröereilanden en kan zo’n duizend huishoudens van stroom voorzien.

Krakers, kraakfornuizen, kraakovens… Hoe je ze ook noemt, het zijn onmisbare installaties in de chemische industrie. Maar ze zorgen ook voor bijzonder veel CO2-uitstoot. Kan dat anders? Elektrificatie lijkt het antwoord, maar de grote vraag is: hoe?

De 18 meter lange oplegger van deze hybride vrachtwagen is bedekt met dunne zonnepanelen en gaat nu de openbare weg op in Zweden.  

De berg afgedankte zonnepanelen gaat de komende jaren explosief stijgen. Stevenen we daarmee af op een enorme milieuramp?

In Japan wordt gewerkt aan een schip dat een creatieve oplossing moet bieden aan een ongebruikelijk probleem.

Zuiver drinkwater produceren wordt een steeds grotere uitdaging; niet in de laatste plaats doordat het een energievretend proces is. In Korea wordt gewerkt aan een nieuw systeem dat zelfs energie kan opleveren.

Een Frans bedrijf wil speciale afneembare motoren ontwikkelen om waterstofvliegtuigen letterlijk en figuurlijk van de grond te krijgen.

Een nieuw type windturbine van World Wide Wind zou op zee weleens hoge ogen kunnen gooien.