Waarom blijft de vulling van een Oreo-koekje altijd aan één kant plakken als je het uit elkaar draait? Om dat te begrijpen, ontwierpen ingenieurs van het MIT de Oreometer.

Draaien, likken, dippen. Zo moet je een Oreo eten volgens de Amerikaanse koekjesfabrikant Nabisco. Maar bij dat draaien en uit elkaar halen van het sandwichkoekje gebeurt iets opvallends: de crème blijft altijd maar aan één kant plakken. Waarom verdeelt die zich niet gelijkmatig over de twee wafels? Wetenschappers van het Massachusetts Institute of Technology zochten het uit. Hun onderzoek werd gepubliceerd in Physics of Fluids.

Lees ook:

• Wat gebeurt er als je te veel water drinkt?
• Platte pasta vervormt als je hem kookt

(O)reologie

Wanneer je een Oreo-koekje open draait, doe je eigenlijk een reologietest. Reologie is de tak van de natuurkunde die zich bezighoudt met de vervorming en stroming van stoffen. Hierbij bestuderen wetenschappers hoe materialen zich gedragen als ze worden gedraaid, geperst of op een andere manier onder druk wordt gezet.

De MIT-ingenieurs voerden enkele van die reologietests uit op de koekjes en ontwierpen daarvoor een Oreometer. Dit apparaatje haalt met precies de juiste druk en draaiing het sandwichkoekje uit elkaar. Vervolgens plaatsten de onderzoekers verschillende soorten Oreo’s, (de originele, de koekjes met dubbel zo veel crème etc.) in de Oreometer. Ze letten daarbij vooral op de verdeling van de room over de twee wafeltjes als het koekje eenmaal gesplitst is.

Oreometer

Al snel ontdekte het team dat, ongeacht de smaak of de hoeveelheid vulling, de crème in het midden van een Oreo bijna altijd aan één wafeltje blijft kleven als het opengedraaid wordt. En dat is een gevolg van de manier waarop de Oreo’s worden gemaakt. “Video’s van het productieproces laten zien dat ze het eerste wafeltje neerleggen, dan een dot vulling erop spuiten voordat ze de tweede wafel er bovenop leggen,” vertelt werktuigbouwkundige Crystal Owens. “Blijkbaar zorgt die kleine vertraging ervoor dat de crème beter aan de eerste wafel blijft kleven.” Ook weer opgelost.

Overigens heeft het team het ontwerp van zijn Oreometer open source gemaakt, zodat iedereen het apparaat kan bouwen. Alle onderdelen komen uit de 3D-printer en worden bij elkaar gehouden met elastiekjes en muntjes. Snack science, we zijn er dol op.

Bronnen: Physics of Fluids, MIT, Gizmodo

Beeld: MIT

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!