Het ontstaan van een nieuw Greenpeaceschip
De actievoerders van Greenpeace binden de strijd aan met walvisvaarders, gif dumpende schepen en piratenvissers. Op de volle oceaan, in vliegende stormen of tussen de ijsschotsen van Antarctica. Heel bijzonder dus dat ze voor hun nieuwe vlaggenschip gekozen hebben voor een… zeilboot.
Wie Greenpeace zegt, denkt aan actieschepen op zee. Dat is al zo vanaf het begin in 1971. De allereerste actie was een tocht per krakkemikkige, gehuurde vissersboot, de Phyllis Cormack, naar een eiland voor de kust van Alaska. Amchitka was een veilige plek voor 3000 bedreigde zeeotters, zeearenden en allerlei andere diersoorten, totdat de Amerikanen besloten om er ondergronds atoombommen te testen. Daarop besloot Greenpeace de proeven vast te leggen, zodat de wereld kon zien wat er zich daar voor rampzaligs afspeelde.
Dat mislukte. De Phyllis Cormack werd door een Amerikaans marineschip tegengehouden, maar de actie leverde zoveel aandacht, sympathie en financiële steun op dat er direct een beter schip kon worden ingezet. Nadat de eerste kernbom onder het eiland tot ontploffing was gebracht, werd er wekenlang massaal geprotesteerd door mensen die dankzij de actie van Greenpeace op de hoogte waren van de nucleaire tests. De VS konden niet anders dan de proeven in het gebied staken en uiteindelijk werden de Aleoeten, waar Amchitka deel van uit maakt, zelfs een natuurreservaat.
Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 10/2010, in de winkel van 27 augustus tot en met 23 september. De tekst werd geschreven door Rik Peters.
De actievoerders van Greenpeace binden de strijd aan met walvisvaarders, gif dumpende schepen en piratenvissers. Op de volle oceaan, in vliegende stormen of tussen de ijsschotsen van Antarctica. Heel bijzonder dus dat ze voor hun nieuwe vlaggenschip gekozen hebben voor een… zeilboot.
Wie Greenpeace zegt, denkt aan actieschepen op zee. Dat is al zo vanaf het begin in 1971. De allereerste actie was een tocht per krakkemikkige, gehuurde vissersboot, de Phyllis Cormack, naar een eiland voor de kust van Alaska. Amchitka was een veilige plek voor 3000 bedreigde zeeotters, zeearenden en allerlei andere diersoorten, totdat de Amerikanen besloten om er ondergronds atoombommen te testen. Daarop besloot Greenpeace de proeven vast te leggen, zodat de wereld kon zien wat er zich daar voor rampzaligs afspeelde.
Dat mislukte. De Phyllis Cormack werd door een Amerikaans marineschip tegengehouden, maar de actie leverde zoveel aandacht, sympathie en financiële steun op dat er direct een beter schip kon worden ingezet. Nadat de eerste kernbom onder het eiland tot ontploffing was gebracht, werd er wekenlang massaal geprotesteerd door mensen die dankzij de actie van Greenpeace op de hoogte waren van de nucleaire tests. De VS konden niet anders dan de proeven in het gebied staken en uiteindelijk werden de Aleoeten, waar Amchitka deel van uit maakt, zelfs een natuurreservaat.
Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 10/2010, in de winkel van 27 augustus tot en met 23 september. De tekst werd geschreven door Rick van de Weg.
Beeld: Dykstra
