Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Tegenwoordig denk je bij zeilen aan The America’s cup of een rondje over het IJsselmeer. Maar er zijn plannen om weer op ‘windkracht’ vracht te vervoeren.
Het is zo’n leuk weetje. Negentig procent van alles wat je koopt, is op enig moment per schip vervoerd. Van tv’s tot t-shirts en van ontbijtgranen tot auto’s; het geeft allemaal een keertje in een container gezeten. Niet zo gek dat scheepvaart verantwoordelijk is voor 2,5 procent van alle koolstofdioxide-emissies, ergens tussen de 18 en 30 procent van alle distikstofoxide-emissies en 9 procent van de zwaveluitstoot. En dus wordt er weer gekeken naar vrachtvervoer op zeilkracht. Net als vroeger, maar dan met computersturing, slimme zeilen en lichte materialen.
Lees ook:
90 procent minder
Het nieuwste concept is de Oceanbird, een gigantisch schip dat maar liefst 7000 auto’s kan vervoeren. Snel is ie niet. Met een knoopje of 10 per uur neemt de oversteek van de Noord-Atlantische oceaan al gauw twaalf dagen in beslag. Dat is vier dagen langer dan een normaal schip. Maar volgens de initiatiefnemers – Wallenius Marine, het Zweedse onderzoeksinstituut SSPA en de Technische Universiteit van Stockholm – stoot de Oceanbird maar liefst 90 procent minder CO2 uit. Dat dan weer wel.
Zeilvleugels
De aandrijving voor het forse schip wordt verzorgd door vier enorme tachtig meter hoge verticale vleugels. Ten minste, als het schip ooit wordt gebouwd. Op dit moment is er alleen een schaalmodel van een meter of zeven, waarmee allerlei tests worden uitgevoerd. Die worden de komende maanden afgerond en als er belangstelling voor is, kan er eind volgend jaar een begin worden gemaakt met de bouw van een volwaardig 200 meter lang en 40 meter breed schip. Dat zou dan eind 2024 aan de eerste klant kunnen worden geleverd.
Beeld: Oceanbird