Op 25 oktober 1944 vond bij de Filipijnen de eerste georganiseerde Japanse kamikaze-aanval plaats. 

Toen het Japanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog steeds zwakker werd, besloten ze een wanhopige en dodelijke strategie in te zetten. Deze zelfmoordmissies, waarbij piloten hun vliegtuigen bewust lieten neerstorten op de vijand, staan bekend als kamikaze-aanvallen. 

Meer Vandaag in…

• 22 oktober 1797: de eerste parachutesprong
• 23 oktober 1956: de start van de Hongaarse Opstand
• 24 oktober 1632: Antonie van Leeuwenhoek wordt geboren

Zelfmoordmentaliteit 

Tegen het einde van de oorlog was het Japanse leger flink verzwakt en waren de geallieerden begonnen aan het bevrijden van de door Japan bezette gebieden. Een overname van de Filipijnen wilde Japan voorkomen, maar ze wisten dat ze qua aantallen niet meer in staat waren te winnen van het oprukkende geallieerde leger.  

In het najaar van 1944 ontstond er steeds meer steun onder de Japanse bevelvoerders om zelfmoordaanvallen te gebruiken. Dit was geen nieuw concept, zowel Japanners als de Amerikanen waren tijdens de oorlog op deze manier aan hun einde gekomen, meestal als hun situatie toch niet meer te redden was. Soldaten wierpen zich bijvoorbeeld met een bom vastgemaakt aan het lichaam op hun tegenstander, of stuurden hun neerstortende vliegtuig richting de vijand. Veel soldaten gingen liever dood dan in de handen van de tegenstander te vallen.  

Viceadmiraal Onishi Takijiro was een groot voorstander van de zelfmoordaanvallen en stelde voor om het 201^ste squadron om te vormen tot een kamikazekorps. De eenheid ging akkoord, en op 25 oktober vond de eerste officiële kamikaze-aanval plaats. Tijdens deze aanval is maar één van de beoogde Amerikaanse schepen tot zinken gebracht. Veel Japanse vliegtuigen slaagden er wel in hun doel te raken, maar konden niet genoeg schade aanrichten. Ondanks deze resultaten bleef de Japanse propaganda positief, wat leidde tot de oprichting van meer kamikaze-eenheden en een toename van vrijwilligers. 

Zinloze doden 

In de maanden die volgden lanceerde Japan honderden vergelijkbare aanvallen. Een van de grootste en meest uitgebreide aanvallen vond plaats bij het Japanse eiland Okinawa. In ruim twee maanden voerden meer dan 1500 kamikazepiloten aanvallen uit op de geallieerde vloot rondom het eiland. Ze beschadigden minsten dertig Amerikaanse schepen, waardoor ze zonken of niet meer te gebruiken waren. USS Laffey werd zelfs zes keer aangevallen, maar overleefde deze allemaal. Hier heeft het ze de bijnaam ‘het schip dat maar niet stierf’ aan overgehouden. 

Ongeveer 3800 Japanse piloten overleden door kamikaze-aanvallen. Naar schatting hebben tussen de 7000 en 12.500 geallieerden de aanvallen niet overleefd. Nadat Japan in augustus 1945 de strijd staakte, werd het gebruik van de zelfmoordmissies gezien als een tragisch hoofdstuk in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Voor veel nabestaanden werd de zogenaamd glorieuze dood niet ervaren als eer, maar als verspilling van levens. 

Bronnen: Historianet, Britannica, News Network, HISTORY  

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!