KIJK-lezer Carl de Wil vindt het een wat lugubere vraag, maar loopt er al een tijdje mee rond: “Als we begraven worden, zorgen de conserveermiddelen in onze voeding er dan voor dat ons lichaam minder snel vergaat?” Door deze stoffen blijven onze etenswaren immers ook langer goed.
Als we uitgaan van de hoeveelheden die maximaal in ons voedsel aanwezig mogen zijn, blijven er nauwelijks restjes conserveermiddelen in ons lichaam achter”, zegt Renger Witkamp, hoogleraar voeding en gezondheid aan Wageningen University & Research. In het maag-darmkanaal worden de meeste conserveermiddelen al gedeeltelijk afgebroken. De rest wordt opgenomen in het bloed of elders in het lichaam (verder) afgebroken. Zo worden sorbinezuur en benzoëzuur – twee veelgebruikte middelen om de groei van bacteriën, schimmels en gisten te remmen – in de lever omgezet in koolstofdioxide, die je daarna uitademt.
Lees ook:
Minieme hoeveelheid conserveermiddelen in lichaam
Een ander stofje dat veel wordt toegepast als conserveermiddel, onder andere om het rozige kleurtje van vleeswaren te behouden, is nitraat. (We krijgen dat overigens ook veel binnen via bladgroentes.) Bacteriën in de mond zetten eerst een deel om in nitriet, dat ook wordt gebruikt als conserveermiddel. Ons lichaam zet dat vervolgens om in stikstofmonoxide. Ook antioxidanten die voorkomen dat eten door zuurstof wordt aangetast, stapelen zich niet op in het lichaam.
Witkamp concludeert: “Vlak na de dood zijn de lichaamseigen enzymen die vrijkomen het belangrijkst voor het ontbindingsproces. Daarna komen de bacteriën. De minieme hoeveelheid conserveermiddel in ons lichaam, áls die er nog is, zal daar geen merkbare invloed op hebben.”
Deze vraag kon je vinden in KIJK 2/2024.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK Antwoordt’? Mail hem naar info@kijkmagazine.nl. En in onze nieuwe special geven we antwoord op 172 bijzondere, verrassende en boeiende vragen! Bestel hem hier! Of eenvoudig via de knop hieronder.
Tekst: Judith Neimeijer
Openingsbeeld: Darrin Klimek/Getty Images